Dr L. Popek: 95 procent Polaków pomordowanych na Wołyniu czeka na odnalezienie i ekshumację

2023-08-31, 19:42
Oceń ten artykuł
(0 głosów)
Ekshumacja ofiar z mogił zbiorowych w Woli Ostrowieckiej pow. lubomelski na Wołyniu, 1992 rok Ekshumacja ofiar z mogił zbiorowych w Woli Ostrowieckiej pow. lubomelski na Wołyniu, 1992 rok Fot. Archiwum IPN

W dalszym ciągu ponad 95 procent Polaków, którzy zginęli na Wołyniu, czeka na odnalezienie i ekshumację. W województwach tarnopolskim, lwowskim, stanisławowskim i poleskim nie było w ogóle ekshumacji, a zginęło tam około 70 tys. ludzi – mówił w rozmowie z redakcją informacyjną Radia Maryja dr Leon Popek, zastępca dyrektora Biura Upamiętniania Walk i Męczeństwa Instytutu Pamięci Narodowej.

30 sierpnia 1943 r. Ukraińska Armia Powstańcza napadła na wszystkie miejscowości w powiecie lubomelskim, które były zamieszkane przez Polaków. Według badań historyków w wyniku ataków zginęło około 2,5 tys. Polaków.

Ostrówki to była wieś w całości zamieszkała przez Polaków. Zabito w niej prawie 70 proc. mieszkańców. To 475 osób. W sąsiedniej Woli Ostrowieckiej, która była większą miejscowością, zginęło 570 osób. W większości były to kobiety i dzieci – przypomniał dr Leon Popek.

Część ofiar udało się ekshumować i godnie pochować. Prezes Towarzystwa Przyjaciół Krzemieńca i Ziemi Wołyńsko-Podolskiej w Lublinie poinformował, że potrzebne do tego było wykonanie trzech ekshumacji.

W sumie z dziewięciu dołów śmierci ekshumowaliśmy prawie 680 osób. Do odnalezienia pozostały 34 miejsca, gdzie spoczywa około 370 ludzi – mówił.

W kontekście ekshumacji ofiar rzezi wołyńskiej na Ukrainie historyk wskazał, że „w sumie na Wołyniu przeprowadzonych zostało pięć ekshumacji – trzy w Ostrówkach i Woli Ostrowieckiej, w Porycku oraz w miejscowości Gaj. (…) W ich wyniku na 60 tys. pomordowanych (w tamtym regionie – red.) udało się odnaleźć i po katolicku pochować niespełna 800 osób”.

W 1943 r. pochowano 3 tys. ludzi. Do tego dochodzi wspomniane 800 osób. W dalszym ciągu ponad 95 procent Polaków czeka na odnalezienie i ekshumację. W województwach tarnopolskim, lwowskim, stanisławowskim i poleskim – gdzie również zginęli Polacy – nie było w ogóle ekshumacji. Zginęło tam około 70 tys. ludzi – zwrócił uwagę rozmówca Radia Maryja.

Najgorsze jest to, że po 80 latach nie ma już żyjących świadków, którzy pamiętają zbrodnie. Są osoby urodzone na Wołyniu, ale w 1943 r. były to niemowlęta albo małe dzieci. One niewiele mogą pomóc, jeżeli chodzi o odnajdywanie dołów śmierci – kontynuował.

Jesteśmy bezradni. Nawet jeżeli strona polska otrzyma zgodę na poszukiwania, one będą bardzo utrudnione nie tylko ze względu na świadków, ale i zmianę (ukształtowania – red.) terenu. To olbrzymie połacie pól, na których rosną uprawy. Na terenach wsi rosną lasy, łąki są zmeliorowane. Zupełnie zmienił się wygląd miejscowości. Bardzo często Ukraińcy nie znają historii tych miejsc, które zniknęły z mapy, dlatego że jest to ludność napływowa – wyjaśnił dr Leon Popek.

Strona ukraińska wciąż nie chce współpracować w kwestii ekshumacji ofiar. Brakuje wyrażania zgód na poszukiwanie zabitych Polaków. Zastępca dyrektora Biura Upamiętniania Walk i Męczeństwa IPN powiedział, iż „od strony ukraińskiej oczekiwane są zgody, ale trzeba będzie też uzgodnić, gdzie mamy chować odnalezione szczątki”.

Obecnie nie ma wyznaczonych takich cmentarzy. Mieliśmy już taki problem. Przez ponad 10 lat szczątki ponad stu żołnierzy z września 1939 roku, którzy zginęli w obronie Lwowa, przeleżały w kryptach kościołów czy w dzwonnicach. Dopiero po wielu latach starań udało się ich pochować na cmentarzu w Mościskach. Ten problem musimy rozwiązać ze stroną ukraińską – wskazał badacz rzezi wołyńskiej.

radiomaryja.pl

Dodaj komentarz

radiowilnowhite

EWANGELIA NA CO DZIEŃ

  • Piątek, 8 listopada 2024 

    Łk 16, 1-8

    Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

    Jezus mówił do uczniów: „Był pewien bogaty człowiek. Miał on zarządcę, którego oskarżono, że trwoni jego majątek. Wezwał go więc i oświadczył mu: «Cóż to słyszę o tobie? Rozlicz się ze swego zarządzania, bo już nie będziesz mógł zarządzać». Wtedy pomyślał sobie zarządca: «Co zrobię, skoro mój pan pozbawia mnie zarządu? Kopać nie mogę, żebrać się wstydzę. Wiem, co zrobię, żeby ludzie przyjęli mnie do swoich domów, gdy zostanę usunięty z zarządu». Przywołał dłużników swego pana, każdego z osobna, i zapytał pierwszego: «Ile jesteś winien mojemu panu?». Ten odpowiedział: «Sto beczek oliwy». Wtedy powiedział mu: «Weź swoje zobowiązanie, usiądź i napisz szybko: pięćdziesiąt». Potem zapytał drugiego: «A ty ile jesteś winien?». Ten odpowiedział: «Sto miar zboża». Polecił mu: «Weź swoje zobowiązanie i napisz: osiemdziesiąt». Pan pochwalił nieuczciwego zarządcę za jego rozsądek. Bo synowie tego świata są wśród podobnych sobie bardziej rozsądni niż synowie światłości”.

    Czytaj dalej...
 

 

Miejsce na Twoją reklamę
300x250px
Lietuva 24Litwa 24Литва 24Lithuania 24