Podczas wernisażu minister kultury i dziedzictwa narodowego prof. Piotr Gliński podziękował wszystkim, dzięki którym powstała ta wystawa, w tym śp. prof. Zbigniewowi Wawrowi, który był jej pomysłodawcą.
– Dzięki sieci dobrych ludzi i wspaniałych fachowców możemy w Warszawie oglądać prace Fridy Kahlo. To wielki przywilej mieć instytucje, które organizują tak wspaniałe wystawy. (…) To także najlepszy pomysł na obchodzenie jubileuszu 95-lecia polsko-meksykańskich stosunków dyplomatycznych – powiedział szef resortu kultury.
- To był jeden z wielu odważnych pomysłów, które udało nam się w ostatnich zrealizować. Ich zwieńczeniem były m.in. ekspozycje Łempickiej czy wystawa prac Chagalla, a także zakupy, wśród których znalazły się takie nazwiska jak Bruegel czy Tycjan – wskazał prof. Piotr Gliński.
***
Frida Kahlo w dzieciństwie chorowała na polio, a jako nastolatka doznała ciężkich obrażeń w wypadku. Przeszła przez wiele operacji, jednak nigdy nie odzyskała pełnej sprawności. Artystkę ukształtowała również kultura rdzennej ludności Meksyku, do której często odwoływała się w swoich dziełach. Inspirację czerpała z dziewiętnastowiecznej meksykańskiej sztuki ludowej, w tym portretów i malarstwa wotywnego. Siłę czerpała także z bliskości z naturą. Uwielbiała spędzać czas w ogrodzie, otoczona roślinami i zwierzętami oraz rzeźbami prekolumbijskimi.
Ekspozycja w Łazienkach Królewskich to przestrzeń wielowątkowa i dynamiczna – tak samo jak biografia i sztuka meksykańskiej malarki – kobiety wrażliwej, poszukującej swojej tożsamości, mającej ogromną moc twórczą i będącej w stanie przezwyciężyć ból. Na wystawie prezentowane są trzy obrazy Fridy Kahlo: „Tam wisi moja sukienka” (1933), „Kokosy” (1951) oraz „Martwa natura z arbuzami” (1953). Dodatkowymi elementami ekspozycji są archiwalne zdjęcia z życia artystki, a także film dokumentalny z 1941 r., którego twórcą jest amerykański fotograf, przyjaciel Fridy Kahlo, a także autor wielu jej zdjęć – Nickolas Muray. Produkcja przedstawia artystkę i jej męża, Diego Rivera, w ogrodzie Niebieskiego Domu (La Casa Azul).
Integralną część wystawy stanowi plenerowa instalacja na dziedzińcu Podchorążówki, odtwarzająca fragmenty Niebieskiego Domu Fridy Kahlo, w którym artystka się urodziła, wychowała, tworzyła i zmarła. Słynny La Casa Azul z dzielnicy Coyoacán został przekształcony w muzeum poświęcone meksykańskiej malarce. Jedną ze ścian instalacji stanowi wnęka z posągiem meksykańskiego bóstwa, nawiązującym do rzeźb, którymi Frida Kahlo i Diego Rivera ozdobili ogród wokół domu.
Ekspozycja, dofinansowana przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego, powstała dzięki współpracy Muzeum Łazienki Królewskie, Ambasady Meksyku oraz Colección Acervo INBAL – Museo de Arte Moderno – meksykańskiej instytucji kultury zajmującej się popularyzacją kultury meksykańskiej za granicą.
Ekspozycję będzie można zwiedzać przez całe wakacje – do 3 września 2023 r.
Inf. MKiDN
