Co ważne, ostateczny kształt unijnego rozporządzenia jest rezultatem działań podejmowanych przez polskie Ministerstwo Sprawiedliwości na forum Unii Europejskiej. To właśnie dzięki tym konsekwentnym naciskom wszystkie państwa UE zostały zobowiązane do zachowywania prawa dziecka do tożsamości kulturowej, religijnej i językowej w postępowaniach o ustanowienie pieczy zastępczej.
Oznacza to, iż umieszczane w rodzinach zastępczych dzieci mają trafiać do rodzin z podobnego kręgu kulturowego, a najlepiej do krewnych z kraju pochodzenia. Do tej pory zasada ta często nie była respektowana, a nierzadko zdarzały się przypadki oddawania chrześcijańskich dzieci do rodzin muzułmańskich lub do rodzin nie posługujących się językiem polskim. Starania Ministerstwa Sprawiedliwości sprawiły, że rozporządzenie realnie zwiększa ochronę dzieci i zapewnia realizację gwarancji zawartych w Konwencji ONZ o Prawach Dziecka.
