33. pielgrzymka parlamentarzystów na Jasną Górę

2022-02-02, 17:12
Oceń ten artykuł
(0 głosów)
33. pielgrzymka parlamentarzystów na Jasną Górę Fot. Aleksander Zieliński/Kancelaria Sejmu RP

We środę, 2 lutego, odbyła się coroczna pielgrzymka parlamentarzystów na Jasną Górę, w której wzięła udział marszałek Sejmu Elżbieta Witek. Posłowie i senatorowie po raz 33. uczestniczyli w częstochowskich uroczystościach.

Wydarzenie rozpoczęło się od złożenia przez Marszałek Sejmu wiązanki przed tablicą upamiętniającą ofiary katastrofy pod Smoleńskiem. Następnie rozpoczęła się Msza św. w kaplicy Matki Bożej Częstochowskiej, której przewodniczył ks. abp Wacław Depo.

W homilii abp Depo zacytował słowa św. Jana Pawła II z encykliki „Wiara i rozum”: – Prawda i wolność albo istnieją razem, albo też razem marnie giną. Gdy ludziom nie przekazuje się wiarygodnej prawdy wówczas otwiera się drogę do libertynizmu i indywidualizmu, które wcześniej, czy później uniemożliwiają zagwarantowanie dobra i niepowtarzalności każdej osoby i społeczeństwa – przypomniał.

Na zakończenie eucharystii Elżbieta Witek podziękowała z arcybiskupowi i oo. Paulinom oraz uczestnikom uroczystości za wspólną modlitwę. – To jest szczególne miejsce. Od stuleci Polacy pielgrzymują do Matki Bożej tu, na Jasną Górę. Przyjechaliśmy, żeby podziękować za cały poprzedni rok – trudny rok, ale żeby prosić też Matkę Bożą o opiekę i wszelkie łaski, bo ten rok nie będzie łatwiejszy – podkreśliła Marszałek Sejmu.

Ostatnim punktem uroczystości było złożenie kwiatów przed pomnikiem św. Jana Pawła II.

Pielgrzymka parlamentarzystów zwyczajowo odbywa się 2 lutego – w święto Ofiarowania Pańskiego, czyli Matki Bożej Gromnicznej.

Na podst. sejm gov.pl

Dodaj komentarz

radiowilnowhite

EWANGELIA NA CO DZIEŃ

  • Poniedziałek, 23 grudnia 2024 

    Łk 1, 57-66

    Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

    Dla Elżbiety nadszedł czas rozwiązania i urodziła syna. Gdy sąsiedzi i krewni dowiedzieli się, że Pan okazał jej wielkie miłosierdzie, cieszyli się razem z nią. Przyszli ósmego dnia, aby obrzezać chłopca i nadać mu imię jego ojca Zachariasza. Lecz jego matka powiedziała: „Nic podobnego! Będzie miał na imię Jan”. Oni przekonywali ją: „Przecież nie ma nikogo w twojej rodzinie, kto by miał takie imię”. Za pomocą znaków pytali więc jego ojca, jak chce go nazwać. A on poprosił o tabliczkę i napisał: „Na imię mu Jan”. Wtedy zdumieli się wszyscy. I natychmiast otworzyły się jego usta, odzyskał mowę i wielbił Boga. Lęk padł na wszystkich ich sąsiadów. Po całej górskiej krainie Judei opowiadano o tym wszystkim, co się wydarzyło. A wszyscy, którzy o tym słyszeli, zastanawiali się i pytali: „Kimże będzie ten chłopiec?”. Bo rzeczywiście ręka Pana była z nim.

    Czytaj dalej...
 

 

Miejsce na Twoją reklamę
300x250px
Lietuva 24Litwa 24Литва 24Lithuania 24