Obchody 189. rocznicy wybuchu Powstania Listopadowego

2019-11-24, 17:17
Oceń ten artykuł
(0 głosów)
Po przemarszu odprawiona została polowa Msza św. pod przewodnictwem ks. Ireneusza Birusia z towarzyszeniem asysty wojskowej, orkiestry i żołnierzami z Wojskowej Akademii Technicznej w strojach z epoki Po przemarszu odprawiona została polowa Msza św. pod przewodnictwem ks. Ireneusza Birusia z towarzyszeniem asysty wojskowej, orkiestry i żołnierzami z Wojskowej Akademii Technicznej w strojach z epoki fot. Mateusz Marek/Nasz Dziennik

Polową Mszą św., złożeniem kwiatów i Apelem Pamięci przed Mogiłą Powstańczą z 1831 r. została w niedzielę uczczona w Warszawie 189. rocznica wybuchu Powstania Listopadowego.

Uroczystości rozpoczęło w południe odegranie „Warszawianki”. Następnie odbył się uroczysty przemarsz Aleją Chwały przed Mogiłę Powstańczą z 1831 r.

Po przemarszu odprawiona została polowa Msza św. pod przewodnictwem ks. Ireneusza Birusia z towarzyszeniem asysty wojskowej, orkiestry i żołnierzami z Wojskowej Akademii Technicznej w strojach z epoki. Obył się także Apel Pamięci oraz salwa honorowa.

W uroczystości udział wzięli m.in. przedstawiciele prezydenta, ministerstw oraz Urzędu do spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych.

Powstanie Listopadowe rozpoczęło się wieczorem 29 listopada 1830 r., kiedy grupa spiskowców ze Szkoły Podchorążych Piechoty na czele z Piotrem Wysockim próbowała zabić przebywającego w Belwederze Wielkiego Księcia Konstantego, brata cara Mikołaja I. Zamach się nie udał. Do wystąpienia przeciwko namiestnikowi cara przyłączyli się mieszkańcy stolicy. W walce ze 115-tysięczną armią rosyjską uczestniczyło ok. 54 tys. polskich żołnierzy. Trwające przeszło rok powstanie zakończyło się klęską. Po upadku zrywu represjonowano jego uczestników i drastycznie ograniczono autonomię Królestwa Polskiego.

Na podst. Nasz Dziennik, JG, PAP

 

Dodaj komentarz

radiowilnowhite

EWANGELIA NA CO DZIEŃ

  • Poniedziałek, 23 grudnia 2024 

    Łk 1, 57-66

    Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

    Dla Elżbiety nadszedł czas rozwiązania i urodziła syna. Gdy sąsiedzi i krewni dowiedzieli się, że Pan okazał jej wielkie miłosierdzie, cieszyli się razem z nią. Przyszli ósmego dnia, aby obrzezać chłopca i nadać mu imię jego ojca Zachariasza. Lecz jego matka powiedziała: „Nic podobnego! Będzie miał na imię Jan”. Oni przekonywali ją: „Przecież nie ma nikogo w twojej rodzinie, kto by miał takie imię”. Za pomocą znaków pytali więc jego ojca, jak chce go nazwać. A on poprosił o tabliczkę i napisał: „Na imię mu Jan”. Wtedy zdumieli się wszyscy. I natychmiast otworzyły się jego usta, odzyskał mowę i wielbił Boga. Lęk padł na wszystkich ich sąsiadów. Po całej górskiej krainie Judei opowiadano o tym wszystkim, co się wydarzyło. A wszyscy, którzy o tym słyszeli, zastanawiali się i pytali: „Kimże będzie ten chłopiec?”. Bo rzeczywiście ręka Pana była z nim.

    Czytaj dalej...
 

 

Miejsce na Twoją reklamę
300x250px
Lietuva 24Litwa 24Литва 24Lithuania 24