Sympozjum POLONIKA – o ochronie dóbr polskiej kultury poza krajem

2018-10-17, 15:45
Oceń ten artykuł
(1 głos)
Sympozjum POLONIKA – o ochronie dóbr polskiej kultury poza krajem Fot. mkidn.gov.pl

Jedną z najistotniejszych powinności Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego jest tworzenie warunków efektywnej ochrony oraz popularyzacji polskiej spuścizny kulturowej znajdującej się poza granicami Polski – napisał w liście do uczestników sympozjum „POLONIKA. Diagnoza potrzeb – strategia działań” wiceminister kultury Jarosław Sellin. Sympozjum Narodowego Instytutu Polskiego Dziedzictwa Kulturowego za granicą POLONIKA, poświęcone strategii ochrony polskiego dziedzictwa kulturowego za granicą, zakończy się 18 października.

Polskie dziedzictwa kulturowe za granicą stanowią: dziedzictwo historycznej, wielonarodowościowej Rzeczypospolitej Obojga Narodów, w tej jej części, która istniała na obszarach należących współcześnie do suwerennych państw sąsiadujących z Rzeczpospolitą – Litwy, Białorusi, Ukrainy, częściowo Łotwy i Mołdawii – oraz dorobek kulturalny wielu generacji polskiego wychodźstwa, w przeważającej mierze o charakterze politycznym, wytworzony bądź przechowywany w krajach Europy Zachodniej, Ameryki Północnej i Południowej oraz innych częściach świata – wskazał minister Sellin.

Wiceszef resortu kultury podkreślił, że możliwości realizacji programów ochrony polskiego dziedzictwa kulturowego poza krajem powstały dopiero po roku 1989, a administracja rządowa i polskie środowiska naukowe oraz konserwatorskie stanęły wówczas wobec problemu kilkudziesięcioletniej przerwy w pracach dokumentacyjnych i konserwatorskich.

W ciągu ponad 28 lat, jakie upłynęły od powołania w czerwcu 1990 r. Biura Pełnomocnika Rządu do Sprawa Polskiego Dziedzictwa Kulturalnego za Granicą, szereg spraw udało się zrealizować. Została choćby stworzona infrastruktura prawna, przede wszystkim w relacjach z państwami za wschodnią granicą Rzeczypospolitej: Litwą, Białorusią i Ukrainą – zaznaczył wiceminister.

Podkreślił również, że decyzja o powołaniu Instytutu POLONIKA, podjęta w grudniu 2017 r., znacząco zwiększyła wachlarz instrumentów dedykowanych problematyce ochrony dziedzictwa kulturowego za granicą, jak również poprawiła koordynację działań administracji publicznej w tej sferze. Dodał, że ochrona i popularyzacja polskiej spuścizny kulturowej za granicą wymagają stosownych nakładów finansowych. Kwota środków finansowych przeznaczonych przez resort kultury na ochronę polskiego dziedzictwa kulturowego za granicą w latach 2006-2018 wyniosła ponad 102 mln złotych.

Celem trzydniowego sympozjum, które odbywa się w Warszawie, jest m.in. podsumowanie projektów organizowanych, finansowanych i prowadzonych po 1989 roku przez polskie instytucje i organizacje w obszarze polskiego dziedzictwa kulturowego za granicą, oraz wypracowanie założeń do stworzenia spójnej strategii działań oraz zaprezentowanie nowej państwowej instytucji kultury, jaką jest Narodowy Instytut Polskiego Dziedzictwa Kulturowego za Granicą POLONIKA.

Na podst. mkidn.gov.pl

Komentarze   

 
#1 Paweł 2018-10-17 19:08
– Jedną z najistotniejszych powinności Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego jest tworzenie warunków efektywnej ochrony oraz popularyzacji polskiej spuścizny kulturowej znajdującej się poza granicami Polski –

Efektywną ochronę polskiego dziedzictwa utworzyło na Wileńszczyźnie polskie społeczeństwo i polskie organizacje. Jednak "mur" ochronny co jakiś czas jest naruszany przez lietuviski nacjonalizm. Obowiązkiem ministerstw, polityków i polskich urzędników państwowych jest wzmocnienie i pomoc w utrzymaniu ogromnej pracy jaką wykonuje polska społeczność oraz jej przedstawiciele w organach władzy i organizacjach
Cytować | Zgłoś administratorowi
 

Dodaj komentarz

radiowilnowhite

EWANGELIA NA CO DZIEŃ

  • Sobota, 23 listopada 2024 

    św. Klemensa I, papieża i męczennika, św. Kolumbana, opata, wspomnienie

    Łk 20, 27-40

    Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

    Do Jezusa przyszli niektórzy z saduceuszów, którzy twierdzą, że nie ma zmartwychwstania, i zapytali Go: „Nauczycielu, Mojżesz tak nam napisał: «Jeśli ktoś żonaty umrze bezdzietnie, to jego brat niech poślubi wdowę i da potomstwo swemu bratu». Otóż było siedmiu braci. Pierwszy ożenił się i umarł bezdzietnie. Potem drugi i trzeci ożenił się z wdową. I podobnie następni, aż do siódmego. Lecz nie pozostawili po sobie potomstwa i pomarli. Po nich umarła i ta kobieta. Gdy nastąpi zmartwychwstanie, którego z nich będzie żoną? Siedmiu bowiem miało ją za żonę”. Jezus im odpowiedział: „Dzieci tego świata żenią się i za mąż wychodzą. Lecz ci, którzy zostają uznani za godnych osiągnięcia wieczności i powstania z martwych, ani się nie żenią, ani za mąż nie wychodzą. Gdyż już nie mogą umrzeć, są bowiem równi aniołom i jako uczestnicy zmartwychwstania są synami Bożymi. O tym zaś, że umarli zmartwychwstają, zaznaczył także Mojżesz w opowiadaniu o krzewie. Nazywa tam Pana Bogiem Abrahama, Bogiem Izaaka i Bogiem Jakuba. Przecież Bóg nie jest Bogiem umarłych, ale żywych. Wszyscy bowiem dla Niego żyją”. W odpowiedzi na to niektórzy z nauczycieli Pisma przyznali: „Nauczycielu, dobrze powiedziałeś”. I już nie mieli odwagi o nic Go pytać.

    Czytaj dalej...
 

 

Miejsce na Twoją reklamę
300x250px
Lietuva 24Litwa 24Литва 24Lithuania 24