Profesor Ryszard Peryt to reżyser, aktor, twórca inscenizacji oper barokowych, klasycznych i XIX-wiecznych oraz polskich prawykonań oper XX wieku. Jako jedyny na świecie zrealizował wszystkie dzieła sceniczne Mozarta, inscenizuje również utwory oratoryjne.
Ukończył Państwową Wyższą Szkołę Teatralną w Warszawie na Wydziale Aktorskim (1970) i Reżyserskim (1979). Wpływ na kształtowanie osobowości artystycznej miała fascynacja Teatrem Laboratorium J. Grotowskiego.
Tuż po dyplomie aktorskim Ryszard Peryt utworzył wspólnie z M. Dziewulską i grupą absolwentów PWST własny teatr – Puławskie Studio Teatralne, w latach 1970-1975 pracował tam jako aktor i reżyser, zajmując się twórczością m.in. J. Słowackiego, C. K. Norwida, W. Majakowskiego i A. Czechowa. W latach 1975-1979 doskonalił warsztat reżyserski i aktorski u boku E. Axera w warszawskim Teatrze Współczesnym, w kolejnych sezonach reżyserował w teatrach Narodowym – za dyrekcji A. Hanuszkiewicza (Benefis A. Czechowa, Romeo i Julia W. Shakespeare'a) i w Ateneum (Opera za 3 grosze B. Brechta).
W latach 1979-1989 związał się z Operą im. S. Moniuszki w Poznaniu (obecny Teatr Wielki). Tamtejsza inscenizacja oratorium Joanna d'Arc na stosie A. Honeggera przyniosła mu pierwszy głośny sukces. Spektakle z okresu poznańskiego zaliczane są do najwybitniejszych osiągnięć polskiej reżyserii operowej. Od lat 80. XX wieku współpracuje również z innymi teatrami operowymi i muzycznymi w Polsce, jak: Widma S. Moniuszki w Teatrze Muzycznym w Gdyni, Lo sposo deluso W.A. Mozarta (światowa prapremiera), Cyrulika sewilskiego G. Rossiniego i Mefistofelesa A. Boito w Teatrze Wielkim w Łodzi, Nabucco G. Verdiego w Operze Bałtyckiej i Operze Nova w Bydgoszczy, Mazepę P. Czajkowskiego i Quo Vadis F. Nowowiejskiego w obecnym Teatrze Wielkim w Warszawie. Reżyserował także za granicą – wielokrotnie na scenach operowych w Hannowerze i Biel w Szwajcarii, w weneckim Teatro la Fenice, w operach w Ankarze, Kairze, Belgradzie, gdzie powstały spektakle mozartowskie, a także inscenizacje dzieł H. Berlioza, S. Prokofiewa, I. Strawinskiego, B. Brittena i inne.
W latach 1985-2005 był reżyserem Warszawskiej Opery Kameralnej. W latach 1987-1993 przygotował inscenizację wszystkich utworów scenicznych W. A. Mozarta dla uczczenia 200. rocznicy śmierci kompozytora. Realizacja zdobyła rozgłos na świecie, przedstawienia pokazywane były w autorskim kształcie przez 15 lat w ramach Festiwalu Mozartowskiego w Warszawskiej Operze Kameralnej oraz na festiwalach i scenach operowych Europy, Libanu, Izraela i Japonii.
Realizował utwory operowe od wczesnego baroku, m.in. J. Periego, F. Caccini, S. Landiego, przede wszystkim zaś wszystkie zachowane dzieła sceniczne C. Monteverdiego. Wystawił również utwory G.F. Haendla, J. Blowa, H. Purcella i innych.
W sezonie 1996/1997 Ryszard Peryt był dyrektorem artystycznym Teatru Narodowego – Sceny Opery i Baletu. Prowadził seminaria teatralne i operowe, m.in. we Włoszech, Czechach i na Słowacji. Od 2008 r. jest profesorem Akademii Teatralnej w Warszawie.
Od 1 sierpnia 2017 roku pełni obowiązki dyrektora Polskiej Opery Królewskiej. W 2018 roku został honorowany doroczną nagrodą Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w kategorii muzyka.
Polska Opera Królewska
Polska Opera Królewska została powołana 1 sierpnia 2017 r. decyzją wicepremiera, ministra kultury i dziedzictwa narodowego prof. Piotra Glińskiego
W ciągu 7 miesięcy, od listopada 2017 r. do czerwca 2018 r., Polska Opera Królewska zrealizowała ponad 70 wydarzeń – 44 przedstawienia operowe w Teatrze Królewskim (w tym 5 premier scenicznych), 6 koncertów kameralnych na Zamku Królewskim, 8 koncertów we wnętrzach sakralnych, 3 wydarzenia charytatywne ( m.in. Koncert Kolęd i Polskie Pieśni Pasyjne ramach programu „Rodzina Rodzinie. Pomoc dla Aleppo” w Teatrze Królewskim) oraz 9 wydarzeń wyjazdowych W DRODZE.
Zwieńczeniem pierwszego sezonu POK jest Festiwal Polskiej Opery Królewskiej odbywający się w dniach 5-27 lipca, na który składa się szesnaście wydarzeń w pięciu miejscach: Teatr Królewski, Pałac na Wyspie, Amfiteatr, Bazylika św. Krzyża oraz Kościół św. Anny. Ponadto 22 lipca w Kościele pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Falenicy odbędzie się koncert kameralny / Mozart oraz 28 lipca – Msza koronacyjna i Te Deum w Świątyni Opatrzności Bożej w ramach mszy świętej (ostatnie wydarzenie w sezonie)
Polska Opera Królewska została powołana w odniesieniu do historycznych korzeni opery w Polsce, sięgających czasów dynastii Wazów. Z inicjatywy wielkiego miłośnika i mecenasa tej sztuki – króla Władysława IV – w 1637 roku na Zamku Królewskim w Warszawie powstała pierwsza stała scena operowa w Europie. Złoty czas opery polskiej to także lata panowania Stanisława Augusta Poniatowskiego. Jego wyśmienitemu gustowi zawdzięczamy budowę Teatru Królewskiego w Letniej Rezydencji Łazienki Królewskie – szczęśliwie zachowanej od zniszczeń perły wśród nielicznych już oryginalnych XVIII-wiecznych teatrów dworskich tego okresu, który stał się ważnym miejscem działalności Polskiej Opery Królewskiej.
