Palikot szykuje awanturę o krzyż w Sejmie

2011-10-14, 07:52
Oceń ten artykuł
(0 głosów)

Lider RP domaga się usunięcia krzyża wiszącego w sali obrad. Przeciw są PO, PiS, PSL i SLD
– Krzyż nie jest symbolem narodowym. Symbolem państwa jest orzeł w koronie – tłumaczy Janusz Palikot. Twierdzi, że symbole religijne nie powinny znajdować się w miejscach publicznych.

Wczoraj zapowiedział, że Ruch Palikota, który będzie w Sejmie trzecią siłą, zażąda od marszałka Sejmu zdjęcia krzyża z sali obrad. W razie odmowy zapowiada skargę do Trybunału Konstytucyjnego, a nawet do Strasburga.
– Byłoby to absolutnym szyderstwem z hasła „nowoczesne" państwo, które Janusz Palikot wygłaszał jeszcze w wieczór wyborczy, gdyby to ugrupowanie zaczęło karierę parlamentarną od wojny o krzyż – ocenił Tusk. Zasugerował, że liczy, iż władze Sejmu nie dopuszczą tu do awantur.
– To niefortunny pomysł – oceniał prezydencki minister Tomasz Nałęcz. – Krzyż w Polsce jest nie tylko znakiem religijnym, jest symbolem trwania polskości.
– Krzyż został zawieszony w Sejmie jeszcze za czasów rządu AWS i nikomu nie przeszkadzał, łącznie z SLD. To symbol religijny, a zdecydowana większość Polaków to katolicy – mówił z kolei prezes PiS Jarosław Kaczyński.
PiS zapowiedziało złożenie projektu uchwały, która uniemożliwiłaby usunięcie krzyża z sali sejmowej. PO i SLD nie zamierzają jej poprzeć, wahają się ludowcy. Choć inicjatywę Palikota krytykują wszyscy.
– Tak zdecydowała kiedyś sejmowa większość, więc niech krzyż sobie wisi – powiedział europoseł SLD Wojciech Olejniczak. A Waldemar Pawlak, lider PSL, żartował: – Pan Janusz Palikot i jego klub będą siedzieli najdalej od krzyża, więc na pewno nie będzie zagrożony.

www.rp.pl
www.lcvom.lt

Dodaj komentarz

radiowilnowhite

EWANGELIA NA CO DZIEŃ

  • Poniedziałek, 23 grudnia 2024 

    Łk 1, 57-66

    Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

    Dla Elżbiety nadszedł czas rozwiązania i urodziła syna. Gdy sąsiedzi i krewni dowiedzieli się, że Pan okazał jej wielkie miłosierdzie, cieszyli się razem z nią. Przyszli ósmego dnia, aby obrzezać chłopca i nadać mu imię jego ojca Zachariasza. Lecz jego matka powiedziała: „Nic podobnego! Będzie miał na imię Jan”. Oni przekonywali ją: „Przecież nie ma nikogo w twojej rodzinie, kto by miał takie imię”. Za pomocą znaków pytali więc jego ojca, jak chce go nazwać. A on poprosił o tabliczkę i napisał: „Na imię mu Jan”. Wtedy zdumieli się wszyscy. I natychmiast otworzyły się jego usta, odzyskał mowę i wielbił Boga. Lęk padł na wszystkich ich sąsiadów. Po całej górskiej krainie Judei opowiadano o tym wszystkim, co się wydarzyło. A wszyscy, którzy o tym słyszeli, zastanawiali się i pytali: „Kimże będzie ten chłopiec?”. Bo rzeczywiście ręka Pana była z nim.

    Czytaj dalej...
 

 

Miejsce na Twoją reklamę
300x250px
Lietuva 24Litwa 24Литва 24Lithuania 24