W spotkaniu uczestniczyli ambasador Paweł Czerwiński, konsul honorowy RP w Novej Goricy Nedjan Brataševec, dyrektor Izby Gospodarczej Słowenii i Izby Regionu Północna Primorska Nevenka Volk Rožič oraz koordynator Grupy Przygotowawczej Kandydatury Miasta Nova Gorica na Europejską Stolicę Kultury 2025 Neda Rusjan Bric.
Do 2020 roku Słowenia i Niemcy mają zgłosić swoje kandydatury w konkursie na Europejską Stolicę Kultury 2025. Miasto wybrane przez Unię Europejską, w ciągu jednego roku może zaprezentować swoje życie kulturalne, promując przy tym cały region i państwo. W ramach integracji Europejskiej burmistrz miasta Novej Goricy chciałby, aby miasto do tego tytułu kandydowało wspólnie z położoną bardzo blisko włoską miejscowością Gorizia. Zaproponował, aby Polska rozważyła propozycje zgłoszenia Zgorzelca, jako bliźniaczego miasta do Goerlitz, kandydata Niemiec. Marszałek wyraził aprobatę dla tej inicjatywy.
Wieczorem marszałek spotkał się w „Ambasadzie Kulturalnej” w domostwie Klinec w Plešivo z przedstawicielami miejscowej Polonii oraz Polakami mieszkającymi i pracującymi w Słowenii. Inicjatywa stworzenia „Ambasady Kultury” - miejsca przyjaznego artystom, w którym pielęgnowana jest polskości, ale także idea integracji europejskiej powstała 7 lat temu z inicjatywy konsula honorowego RP Brataševeca. Pomysł został pozytywnie odebrany i w krótkim czasie do projektu przyłączyły się kolejne kraje: Czechy, Węgry, Chorwacja, Kazachstan, Japonia, Rosja, Niemcy, Hiszpania oraz Chiny.
Marszałek Karczewski odwiedził także miejsce, gdzie w 2018 roku ma powstać pomnik polskich żołnierzy poległych podczas I wojny światowej na tzw. Froncie nad Soczą.
Marszałek Senatu przebywa w Słowenii z okazji XVIII Spotkania Stowarzyszenia Senatów Europy. Na tegorocznej sesji szefowie Senatów rozmawiać będą o sposobach zacieśniania relacji z obywatelami oraz o wyzwaniach stojących przed drugimi izbami.
Społeczność polska zamieszkująca Republikę Słowenii sięga ok. 550-580 osób i koncentruje się głównie wokół największych miast i ośrodków gospodarczych kraju tj.: Lublana, Maribor, Novo Mesto oraz Kranjo. Składają się na nią zarówno Polacy, jak i osoby polskiego pochodzenia. Znaczna część Polonii osiedliła się na terenie Słowenii jeszcze przed rozpadem Federacyjnej Republiki Jugosławii. Jedyną organizacją quasi polonijną jest powołane w 1997 r. Towarzystwo Przyjaźni Słoweńsko-Polskiej. Środowisko polonijne nie posiada własnych mediów. Jego niewielka liczebność nie uzasadniała jak dotąd konieczności tworzenia szkół polonijnych, ani szkolnych punktów konsultacyjnych. Najbliższy znajduje się w Chorwacji.
