– Flaga w takiej formie, w jakiej ją znamy dzisiaj, pojawiła się dopiero po odzyskaniu przez Polskę niepodległości. Owszem wcześniej przez cały XIX w. występowały te dwie barwy na kokardach narodowych, natomiast dopiero ustawa Sejmu Ustawodawczego z sierpnia 1919 r. określiła, jak ma wyglądać polska flaga – mówi Kamila Lutek z Muzeum Tradycji Niepodległościowych w Łodzi.
Barwy narodowe nawiązują do kolorystyki godła państwowego: biel odzwierciedla orła białego, czerwień – pole tarczy herbowej. Odcień koloru czerwonego na fladze się zmieniał. Początkowo Minister Spraw Wojskowych w 1921 roku określił kolor czerwony jako karmazyn, natomiast w 1927 r. zmieniono ten odcień na cynober, który obowiązywał aż do 1980 r. Obecnie odcień czerwieni jest znów zbliżona do karmazynu.
Obowiązują dwa warianty flagi państwowej: biało-czerwona oraz biało-czerwona z orłem w koronie umieszczonym pośrodku na białym pasie.
Flaga z godłem nie powinna być jednak używana przez obywateli, ponieważ przysługuje placówkom dyplomatycznym, lotniskom, samolotom cywilnym, misjom polskim za granicą oraz statkom handlowym.
Flaga zawsze musi być czysta, wyprasowana, zadbana. Umieszczona na maszcie czy gdziekolwiek indziej, nie powinna dotykać podłoża.
Jak zaznacza Kamila Lutek - nie możemy nawet zniszczonej flagi w całości wyrzucić do śmietnika, tylko należy barwy białą i czerwoną od siebie oddzielić i dopiero takie oddzielone barwy można zniszczyć – podkreśliła Lutek. Podobnie jest z flagami papierowymi, których używają np. dzieci podczas świąt narodowych. One także powinny zostać pocięte i dopiero zniszczone.
Za znieważenie flagi i innych symboli narodowych grożą kary. Art. 137 Kodeksu Karnego mówi, że „kto publicznie znieważa, niszczy, uszkadza lub usuwa godło, sztandar, chorągiew, banderę, flagę lub inny znak państwowy, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku”.
naszdziennik.pl
Komentarze
Czterodzielna czerwona tarcza herbowa z umieszczonymi na niej przemiennie godłami Królestwa Polskiego i Wielkiego Księstwa Litewskiego była herbem tego wspólnego państwa przez ponad 500 lat. To właśnie od barw tego herbu uproszczonego przez Joachima Lelewela do dwudzielnej tarczy herbowej w „słup” wzięły się nasze barwy narodowe.
W czasie trwania Powstania Listopadowego w dniu 7 lutego 1831 roku Sejm Królestwa Polskiego uchwalił specjalną ustawę normującą polskie barwy narodowe:
„Izba senatorska i poselska po wysłuchaniu wniosków komisji sejmowych zważywszy potrzebę nadania jednolitej oznaki, pod którą winni łączyć się Polacy, postanowiły i stanowią:
Artykuł 1. Kokardę narodową stanowić będą kolory herbu Królestwa Polskiego i Wielkiego Księstwa Litewskiego to jest kolor biały i czerwony”.
Po jego upadku te biało-czerwone barwy przejęte od wojska stały się symbolem państwa, które przestało istnieć i symbolem narodu, który pod nimi wybijał się na niepodległość. Stały się prawdziwie narodowe.
Kanał RSS z komentarzami do tego postu.