Jak podano, naprawiono mury i tynki, otynkowania okien i podokienniki, a dekoracyjne żeliwne ogrodzenia na balkonach i schodach odlano według zachowanych autentycznych fragmentów. Wykonano nowe oblachowanie, wykonano i wymieniono wszystkie okna i drzwi, naprawiono elementy architektoniczne (gzymsy, ościeża i in.). Sporo wysiłku kosztowały prace remontowe wieżyczki i gzymsu. Przeprowadzono także hydrofobizację pochyłych poziomych płaszczyzn otynkowanych oraz naprawę drewnianych elementów wieżyczki. Według Samorządu Rejonu Birżańskiego, prace remontowe pochłonęły ok. 79,4 tys. euro.
Nieco wcześniej wykonano remont schodów zewnętrznych i tarasu, do schodów i balkonów dodano balustradę, odnowiono kamienny cokół budowli, urządzono techniczne środki ochrony: m.in. zainstalowano sieci kanalizacji deszczowej, sieci oświetlenia terenu i elewacji, kamery monitoringu, uporządkowano drogi i ścieżki wokół pałacu. Na remont czekają jeszcze fasady pałacu.
Pałac w Ostrowie pod Birżami był własnością Tyszkiewiczów od 1804 roku. Jan Tyszkiewicz wybrał ten pałac na swoje stałe miejsce zamieszkania. Obecny pałac został zbudowany w 1850 roku według projektu architekta Tomasza Tyszeckiego, absolwenta Uniwersytetu Wileńskiego. Kompozycja pałacu jest symetryczna, lecz w centrum dominuje podwyższona wieża-belweder. To budynek w typie renesansowej willi włoskiej. Pałac w Ostrowie to jeden z najbardziej charakterystycznych przykładów litewskiej romantycznej architektury dworskiej.
Pałac w Ostrowie mocno ucierpiał w czasie I wojny światowej. Ostatni jego właściciel Alfred Tyszkiewicz dwór wynajmywał, a potem sprzedał dla agronoma Povilasa Variakojisa, który w latach 1923-1924 założył tu przędzalnię wełny, a w latach 1928-1930 fabrykę lnu, adoptując dla niej pałacową stajnię. Administracja fabryki rozlokowała się w pałacu. W 1942 roku w pałacu działała niemiecka firma włókiennicza Ostland-Faser Gesellschaft.
W 1965 roku znajdujący się w stanie awaryjnym pałac został odnowiony. Obecnie mieści się w nim administracja spółki akcyjnej „Siūlas”.
Przed przebudową w pałacu znajdowały się 44 pomieszczenia. Jan Tyszkiewicz zlecił dekorację wnętrz miejscowemu mistrzowi Steponasowi Jurevičiusowi, który wyrzeźbił boiserie, balustrady schodów, kredensy, framugi okienne, fryzy dębowe ze stylizowanymi warkoczami z liści dębu i kwiatów. W latach 1859-1862 do pałacu dobudowano parterowe pawilony, połączone z częścią centralną galeriami o półkolistych łukach. Wnętrze pałacu jest bogato zdobione. Są tu kolumny, sztukateria, rzeźby drewniane, polichromia. Podłoga wyłożona parkietem. Pokoje pałacowe ozdobione zostały freskami autorstwa francuskich artystów pracujących w Rietowie. Ozdobą pomieszczeń były też piece kaflowe i kominki. W jednym z pokoi znajdował się „bajkowy” piec.
W 1851 roku na schodach przy głównym wejściu do pałacu ustawiono dwie żeliwne rzeźby lwów przywiezione z Petersburga. Około roku 1937 r. rzeźby te przewieziono do Kowna i ustawiono przy Muzeum Historycznym (obecnie Muzeum Wojenne im. Witolda Wielkiego). Podczas remontu pałacu w 1965 r pałacu wykonano repliki rzeźb lwów i ustawiono je przed wejściem.
