Przedstawiając ostateczną decyzję w sprawie nazwy Litewskiego Rosyjskiego Teatru Dramatycznego, minister kultury Simonas Kairys powiedział, że nowa nazwa – Wileński Stary Teatr – „da teatrowi impuls do wykazania się i posuwania naprzód”.
„Próbując ocenić, czy ta czy inna nazwa może być lepsza lub gorsza, koniec końców osiągnięto zgodę, że właśnie Wileński Stary Teatr naprawdę pozwoli teatrowi na dobry restart, jeżeli chodzi o jego działalność, i uciszy społeczeństwo” – powiedział minister kultury.
Ostateczna decyzja w sprawie nowej nazwy podjęta została przez powołaną przez ministra kultury grupę ekspertów, która obradowała w poniedziałek po południu. Oceniano 14 propozycji nazw.
Według ministra, dyskutowano o tym, jak nowa nazwa mogłaby brzmieć w języku angielskim, jak zostanie przyjęta przez społeczność międzynarodową. W trakcie dyskusji zapadła jednomyślna decyzja i wybrano nazwę – Wileński Stary Teatr. Pewne obawy co do nowej nazwy wyraziła jedynie dyrekcja teatru.
Kairys mówi, że nadanie Rosyjskiemu Teatrowi Dramatycznemu w Wilnie nowej nazwy nie jest związane z wojną na Ukrainie, gdyż już od dłuższego czasu toczyły się dyskusje na temat zmiany nazwy.
Publiczna dyskusja na temat zmiany nazwy Rosyjskiego Teatru Dramatycznego wybuchła w marcu tego roku. Reżyser tego teatru Gintaras Varnas zaproponował, aby teatru na Pohulance już nie nazywać Rosyjskim Teatrem Dramatycznym, a w nowej nazwie odnieść się do wielokulturowości Wilna. Znany litewski dramatopisarz Marius Ivaškevičius proponował między innymi, aby teatr nosił imię Adama Mickiewicza.
***
Teatr na Pohulance został zbudowany w latach 1912-1914 z inicjatywy Hipolita Korwin-Milewskiego według projektu architektów Aleksandra Parczewskiego i Wacława Michniewicza ze składek społeczeństwa polskiego ówczesnego Wilna. Budynek przekazany został władzom miasta pod warunkiem, iż będą tu występować wyłącznie teatry polskie. Nazwa pochodzi od nazwy ulicy Wielka Pohulanka (obecnie J. Basanavičiusa), przy której się znajduje.
W latach 1925-1929 budynek teatru na Pohulance był siedzibą teatru-laboratorium „Reduta” kierowanego przez Juliusza Osterwę. W kolejnych latach na jego scenie występowała cała czołówka polskich artystów: Irena Eichlerówna, Nina Andrycz, Henryk Borowski, Hanka Ordonówna, Aleksander Zelwerowicz, Zygmunt Bończa-Tomaszewski, Zdzisław Mrożewski, Danuta Szaflarska, Jerzy Duszyński, Igor Przegrodzki, Hanka Bielicka.
Po II wojnie światowej budynek został przekazany Litewskiemu Teatrowi Opery i Baletu, następnie mieścił się tu Teatr Młodzieży (lit. Jaunimo Teatras). Od 1986 roku jest to siedziba Litewskiego Rosyjskiego Teatru Dramatycznego.
Wileńscy Polacy dotychczas nazywają ten teatr Teatrem na Pohulance.
