Ukazał się nowy tomik poezji młodego wileńskiego poety Tomasa Tamošiūnasa pt. „Piwo z Aniołem Stróżem”.

Żył sobie kiedyś pewien król. Nigdy nikomu nie zrobił nic złego i był za to przez wszystkich lubiany. A jednak był trochę, jakby to powiedzieć, dziwaczny. Miał trzech synów i nie mógł się zdecydować, któremu zostawić królestwo – tak zaczyna się bajka, która wyszła spod pióra Lecha Abłażeja.

Przeważającą część ogółu mieszkańców Wileńszczyzny stanowią Polacy, którzy niezłomnie zachowują swoją tożsamość narodową oraz mowę ojczystą. Nieustannie dbają o  kontynuowanie i o rozwój swoich tradycji i kultury narodowej. Ziemia Wileńska jest także owocnym gruntem dla wielu twórców  literackich – autorów liryki i epiki, którzy nawet w czasach sowieckich opiewali i nadal wznoszą peany rodzimej stronie wierszami i prozą.

Już po raz drugi w Gimnazjum im. św. Stanisława Kostki w Podbrzeziu odbyło się spotkanie miłośników poezji z poetami wileńskimi. Tym razem gośćmi szczególnymi byli pan Aleksander Sokołowski, poeta, założyciel i prezes Sekcji Literatów Polskich przy Związku Pisarzy Litwy, pan Aleksander Śnieżko, sekretarz tejże organizacji, poeta, piewca ziemi wileńskiej, oraz pan Ryszard Bryżys, muzyk wileński, autor opracowań muzycznych do wierszy wileńskich autorów, wykonawca piosenek lirycznych, znany na Wileńszczyźnie akordeonista.

Obchody Światowego Dnia Poezji na Wileńszczyźnie, które rozpoczęły się 26 kwietnia i trwały do 28 kwietnia, zakończyły się podsumowaniem konkursu poetyckiego pt. „ Litwo, Ojczyzno moja!”.

Poezja to zbiór duchowych doznań, przemyśleń i przeżyć przeniesionych przez poetę na papier. Poezja to ta część duszy, którą trzeba odkryć, poezja to część każdego z nas. Niezależnie od tego, czym w istocie jest poezja, jest ona silnie odczuwaną potrzebą dzieci.To właśnie ona jak najbardziej kształtuje wyobraźnię i uczucia dziecka, rozszerza zakres doświadczeń, pogłębia wiedzę o życiu.

Odeszła Julia Hartwig - wybitna poetka, eseistka i tłumaczka, łączniczka Armii Krajowej, uczestniczka podziemnego życia kulturalnego podczas okupacji.

„Wiersze ocalają to, co podeptane.
W dobie komputerów i techniki objawiają się jako coś ludzkiego,
serdecznego, co nie jest zatrute nienawiścią, sporami.
Wnoszą ład i harmonię. Odkażają.”
(ks. J. Twardowski)

23 maja do Gimnazjum im. św. Stanisława Kostki w Podbrzeziu przybyli poeci wileńscy, pan Aleksander Sokołowski, założyciel i prezes Sekcji Literatów Polskich przy Związku Pisarzy Litwy, oraz pan Aleksander Śnieżko, sekretarz tejże organizacji.

Nie ma w rodzinie literatów, nie studiowała polonistyki. Niby zwykły życiorys – szkoła, po niej – praca, zamążpójście, dzieci. Jednak od dzieciństwa fascynuje ją język ojczysty, i to do takiego stopnia, że pewnego dnia sama sięgnęła po pióro. Jak mówi w jednym ze swych wierszy Barbara Wobalis z Jęczmieniszek, dziś bez pisania chyba nie potrafiłaby żyć.

27 tysięcy wierszy pojawi się w sobotę, 1 kwietnia, w przestrzeni miejskiej, kawiarniach, klubach i niezależnych księgarniach. Tego rodzaju promocji poezji w Polsce jeszcze nie było. To pierwsza odsłona akcji „Wiersze w mieście”, która zrodziła się ze znanej kampanii „Wiersze w metrze”.