W encyklopediach określany jest jako rosyjski filmowiec o polskich korzeniach tworzący we Francji, on sam jednak do końca życia podkreślał swoją polskość.
Dorobek twórczy Starewicza obejmuje 45 pozycji. Pierwsza animacja lalkowa „Walka jelonków” powstała w 1910, gdy podjął pracę w kowieńskim Muzeum Miejskim, które zleciło mu wykonywanie dokumentacji filmowej. Aby podołać wyzwaniu, Starewicz zakupił kamerę. Wówczas powstał film pt. „Piękna Lukanida”, który zapoczątkował jego karierę. Od tego czasu realizował rozpowszechniane na całym świecie, m.in. w USA i Chinach, filmy lalkowe. Uznawany za klasyka animacji, nazywany „europejskim Disneyem”, pozostaje jednak niewystarczająco rozpoznawalny w Polsce i na Litwie. Niezasłużenie, pionierów kinematografii światowej mamy niewielu, a jego filmy inspirowały największych twórców kina: Tima Burtona, braci Quay czy Wesa Andersona. Jest artystą uniwersalnym, dlatego tak istotna jest świadomość posiadania go w narodowych zasobach, upowszechnianie jego dziedzictwa nie tylko w Polsce, ale i poza jej granicami.
Centrum Sztuki Współczesnej „Znaki Czasu” realizuje w ramach projektu dwie ekspozycje poświęcone artyście, a powstałe w oparciu o kolekcje polskie i francuskie, zawierające: fotografie Starewicza dla polskich pism krajoznawczych z początku XX w., oryginalne projekty scenografii filmowej i kostiumów lalek, a jako dopełnienie – wybór bogato ilustrowanych recenzji i wywiadów z prasy z lat 20., 30., 50. XX w. I oczywiście filmy animowane Starewicza z okresu kowieńsko-moskiewskiego.
Jako lokalizację projektu wybrano dwa miasta, związane z biografią artysty: Wilno, gdzie artysta podjął studia malarskie, i Kowno, gdzie spędził dzieciństwo i młodość oraz rozpoczął działalność artystyczną, najpierw jako malarz i rysownik satyryczny, fotograf, wreszcie – filmowiec.
Wystawa wileńska (2021) postawi nacisk na międzynarodowy zasięg oraz znaczenie twórczości Starewicza.
Wystawa w Kownie (2022), wówczas Europejskiej Stolicy Kultury, skupi się na okresie kowieńskim, moskiewskim, ale i francuskim oraz dokonaniach artysty w zakresie fotografii, malarstwa, rysunku satyrycznego i pierwszych animacji. Będzie miała miejsce w usytuowanej w centrum miasta galerii „Meno parkas”. Również tu odbędą się pokazy filmów, które zostaną zaprezentowane na monitorach i ścianach galerii (wyświetlanych za pomocą projektorów).
Terminy wystaw:
Wilno: od 26.11 do 31.12.2021, otwarcie wystawy 26.11.2021 r. o godz. 18.00 w galerii „Arka”.
Kowno: od 03 do 26.06.2022 r.