Po to by, porzeczki czarne, jak też białe oraz czerwone rodziły dużo dorodnych owoców muszą być regularnie przycinane. Ten jeden i podstawowy zabieg pielęgnacyjny wpływa nie tylko na plonowanie. Prawidłowo wykonane cięcie przyczynia się do tego że porzeczki zdrowo rosną, ładnie się rozkrzewiają i bujniej kwitną. Zadbane krzewy owocowe lepiej odpierają ataki szkodników oraz chorobotwórczych patogenów.

Cięcie porzeczki czarnej daje wiele korzyści, pod warunkiem, że zostanie zrealizowane w odpowiednim terminie, ponieważ skracając pędy w niewłaściwym momencie, zamiast wzmocnić krzewy, można znacznie pogorszyć ich kondycję.

Zasadniczo porzeczkę czarną przycinać należy od końca stycznia do początku marca, ponieważ ten krzew szybko rozpoczyna wegetację, dlatego tnąc go później spowoduje się to, że zacznie wydzielać bardzo dużo soków z ran, a to osłabi porzeczkę. Co więcej, narazi ją na choroby i zmniejszy szansę na udane plony.

Z przycinaniem porzeczki czarnej nie należy zwlekać. Warto to wykonać już w lutym, gdy rośliny nadal są w stanie spoczynku. Należy brać również pod uwagę, że właściwe cięcie porzeczki czarnej wykonuje się po 3-4 latach uprawy, gdy krzewy są już dostatecznie rozrośnięte.

Natomiast młode rośliny po posadzeniu skraca się nad ziemią, zostawiając po 1-2 oczka na pędach, a przez kolejne 2-3 lata wykonuje się cięcie sanitarne, czyli usuwa się wyjątkowo chore lub uszkodzone pędy.

Przycinanie porzeczki czarnej należy zacząć od usunięcia pędów, które są połamane, krzyżujące się, przemarznięte lub chore. Obcina się je tuż nad ziemią.

Z kolei pozbywa się wszystkich najstarszych pędów, czyli tych, które mają 4 lata i więcej. Są one grubsze i mają najciemniejszy kolor kory. Ścina się je u samej nasady.

Następnie należy ocenić ile pozostało na krzewie młodszych pędów o szaro-brązowej korze, a jeśli jest ich zbyt dużo, to część z nich usunąć. Zostawić 5-6 najjaśniejszych pędów (jednorocznych), które są silne i wyprostowane, a także 5-6 nieco ciemniejszych pędów, czyli 2- i 3-letnich.

Z reguły porzeczka czarna najlepiej owocuje na młodych pędach, czyli zeszłorocznych i dwuletnich. Na trzyletnich zawiązuje znacznie mniej plonów, a na starych prawie wcale nie owocuje.

Dlatego nie należy się obawiać silnego cięcia i usuwania większości wieloletnich gałęzi, ponieważ są już nieproduktywne. Po usunięciu wieloletnich gałęzi szybko zastąpią je młode pędy, na których wkrótce obficie pojawią się smaczne i dorodne owoce.