Narcyz słynie nie tylko z licznych odmian, ale także właściwości leczniczych. Roślina ma działanie przeciwgorączkowe, a w dawniejszych czasach używano narcyz na rany oraz bolące stawy.

Ponadto narcyz zdobył wielką popularność zawdzięczając charakterystycznym białym, pomarańczowym i żółtym kwiatom.

Liczba okazów tej rośliny jest podzielona na 12 grup, a do każdej z nich należy kilkadziesiąt różnych odmian. Najpopularniejszymi są „King Alfred”, „Merlin”, „Little Witch” oraz „Oxford Gold”.

Narcyz lubi glebę wilgotną, żyzną i przepuszczalną, a jej odczyn musi być zbliżony do obojętnego. Sadzić roślinę należy w odstępach 15–20 cm i przykrywać warstwą ziemi o grubości około 8 cm.

Najlepszym terminem na sadzenie rośliny jest przełom sierpnia i września.

Narcyzy lubią stanowiska nasłonecznione, ale dobrze się czują także w niewielkim cieniu, obok krzewów czy drzew.

Narcyz nie znosi suszy, ale nie lubi też nadmiaru wody, dlatego podlewa się go często, ale umiarkowanie. Podlewanie przerywa się dopiero, gdy roślina zakończy kwitnienie, a liście zaschną.

Narcyz w jednym miejscu może rosnąć nawet przez wiele lat.

Roślina rozmnaża się przez oddzielanie cebul przybyszowych, którą tworzą one co roku przy piętce bulwy matecznej. Można je pozyskać, wykopując roślinę na przełomie czerwca i lipca. Przesuszone cebulki sadzi się ponownie pod koniec lata.