Kwitnące amarylisy kształtem przypominają kwiaty lilii, a ich środowiskiem naturalnym są tereny Afryki Południowej. W naszych warunkach klimatycznych ta roślina cebulkowa uprawiana jest najczęściej w celach dekoracyjnych wewnątrz pomieszczeń z uwagi na jej bogate i piękne kwitnienie.

Kwiaty rośliny mogą być o średnicy od 15 do 30 cm i ozdobiać wnętrze od grudnia do kwietnia. Amarylis rośnie ekspresowo i po kilkunastu dniach może osiągnąć do 60 cm wysokości.

Chcąc mieć t€ wspaniałą ozdobę na specjalną okazję, wystarczy dopilnować kilku zasad jej uprawy.

Pierwszą zasadą jest zasadzenie cebulki w konkretnym czasie. A konkretnie w pierwsze dni listopada. Po miesiącu cebulka powinna rozpocząć kiełkowanie, po dwóch tygodniach pojawiają się pąki, które rozwiną się w końcu grudnia, czyli w sam raz w okresie świąt bożonarodzeniowych.

Drugą zasadą jest obecność żyznej ziemi w doniczce oraz ułożenie na jej dnie warstwy drenażu, który uchroni cebulkę od gnicia z powodu nadmiaru wilgoci. Cebulę wsadza się do gleby do 1/3 jej wielkości i niezbyt mocno ugniata ziemię.

Natomiast trzecią, nie mniej ważną zasadą jest stanowisko, w którym doniczkę z zasadzoną w niej cebulką się ustawi. Zdecydowanie musi to być jasne i ciepłe miejsce, preferowana temperatura – 20-24 stopni C. Od ilości światła i ciepła podczas procesu wegetacji zależy kwiatostan amarylisu. Im więcej światła tym bujniejsze będą jego kwiaty.

Po zasadzeniu cebulki roślinę najlepiej ulokować na parapecie i co jakiś czas zmieniać ułożenie doniczki w celu zniwelowania odchylenia rośliny w stronę okna. Dopiero wtedy, gdy kwiat się rozwinie, można przestawić go na mniej słoneczne stanowisko, tym bardziej że to wydłuży jego kwitnięcie.

Czwartą zasadą jest czas okresu spoczynku amarylisa. Amarylis musi być w stanie spoczynku od lipca do grudnia. Natomiast, jeżeli się tego nie zrobi, to roślina po prostu nie zakwitnie.

Po ustaniu podlewania, gdy liście uschną, roślinę wstawia się na czas spoczynku do piwnicy czy innego pomieszczenia, gdzie temperatura powietrza wynosi tylko około 10 st. Celsjusza.

Po zasadzeniu rośliny podlewa się ją z umiarem, aby nadmiar wody nie przyczynił się do gnicia cebulki, przy tym podlewając nie wolno lać wodę bezpośrednio na cebulkę. Wodę nalewa się wyłącznie na podstawkę.

Natomiast jeżeli z cebuli wyłania się zielony pączek to oznacza, że już się zawiązują młode listki, więc amarylis będzie potrzebował większej ilości wody i trzeba go wtedy już sporo podlewać. W tym czasie można też co trzy tygodnie dodawać do wody odżywki przeznaczonej dla roślin kwitnących, a ziemia musi być stale lekko wilgotna. Podczas kwitnienia amarylis nie potrzebuje nawożenia.

Istotne znaczenie ma też wielkość doniczki. Doniczka musi być ani za duża, ani za mała. Średnica doniczki musi zależeć od wielkości cebulki, mieć dziury i koniecznie musi być umieszczona na podstawce.

Amarylis jest rośliną bardzo ciepłolubną, dlatego temperatura powietrza podczas wegetacji musi sięgać od 20 do 24 st. Celsjusza. Ziemia również powinna być ciepła, dlatego roślinie nie przeszkadza ciepłe powietrze kaloryferów.

Po przekwitnięciu obowiązkowe jest ścięcie łodygi wraz z zaschniętym na jej szczycie kwiatem. W ten sposób wprowadza się rośliny cebulowe, w tym amarylis, w stan spoczynku i roślina zasycha. Natomiast liści się nie ścina. Liście odżywają całą roślinę i korzystnie na nią wpływają.

Po bujnym kwitnieniu, które kończy się mniej więcej w kwietniu, aby uzyskać piękne kwiaty kolejną zimą ponownie, należy w okolicy sierpnia całkowicie przestać podlewać roślinę i ulokować ją w nieco zimniejszym, zaciemnionym miejscu, np. piwnicy. Taka samotność cebulki musi trwać jak minimum siedem tygodni.

Po siedmiu tygodniach cebulkę wyciąga się z gleby, obcina martwe części korzeni i liści, zasadza się ją do świeżej ziemi i podlewa co miesiąc.

Amarylisy można również uprawiać na otwartym gruncie, czyli w ogrodzie. Do gruntu sadzi się je późną wiosną, a kwiaty pojawiają się późnym latem, najczęściej w sierpniu i we wrześniu. Do pomyślnego rozwoju w gruncie amarylis ogrodowy potrzebuje ciepłego i spokojnego stanowiska, osłoniętego przed wiatrem, a gleba musi być żyzna – zawierać sporo materii organicznej. Wysadzone do gruntu rośliny podlewa i odżywia w okresie wegetacji, a w październiku cebule amarylisów ogrodowych wyciąga się z gruntu i umieszcza w ciemnym pomieszczeniu, np. w piwnicy czy w torfie. Okres spoczynku trwa dwa miesięce, a skończy się wraz z pojawieniem nowych pędów.