Średni lub wysoki poziom bakterii odnotowano na większości wybrzeży w Danii, Szwecji, Niemczech, Polsce (zwłaszcza w Gdańsku), Łotwie, Estonii, Finlandii oraz na Litwie (okręg kłajpedzki).

Korzystna dla wzrostu bakterii jest zwiększona temperatura wody (do 20 stopni) oraz niskie zasolenie wody morskiej. 

Wibriozą można zarazić się podczas kąpieli w morzu lub jedząc owoce morza, które nie zostały poddane obróbce termicznej – dotyczy to zwłaszcza ostryg. Niektóre odmiany bakterii, np. vibrio vulnificus, trafiając do rany może wywołać infekcję skórną.

Najczęściej bakteria vibrio wywołuje wodnistą biegunkę, ból brzucha, nudności i wymioty. Pierwsze objawy pojawiają się w ciągu doby od zarażenia i utrzymują się około 3 dni.

Bakteria vibrio może także wywołać zakażenie ran i tkanek miękkich, sepsę itp. Komplikacją po zarażeniu vibrio vulnificus może być amputacja kończyny lub nawet śmierć.

Specjaliści zalecają, by spożywać tylko termicznie obrobione owoce morza (zwłaszcza ostrygi), przyrządzać je w rękawiczkach i myć ręce po kontakcie z nimi. Ponadto rekomenduje się, by nie wchodzić do słonej wody lub miejc, w których woda słona miesza się ze słodką, a w przypadku ran osłonić je wodoodpornym plastrem i przemywać po wyjściu z wody.

Na podst. BNS