Nazwa mieszkańca kraju – WŁOCH – miała kiedyś formę M. l.mn. o postaci Włoszy, a nie jak dziś: Włosi.

Gdy słyszymy określenie nepotysta, to od razu w głowie budzi nam się skojarzenie z nepotyzmem. I słusznie. Kim jest nepotysta? Czy to ten, który dopuszcza się nepotyzmu, czy raczej ten, który z niego korzysta?

Trzy wieki temu ku uciesze gawiedzi w obwoźnych cyrkach urządzano pokazy szczucia psami. Od niemieckiego słowa Hetze ‘szczucie, nagonka’ nazywano takie pokazy HECAMI.

Polskie słowo „jubileusz” sięga swymi korzeniami do łacińskiego iubileum/iubilum.

Skąd się wziął „bałagan”? Zza wschodniej granicy...

Przysłówki z imiesłowami zapisujemy rozdzielnie. Poprawnie piszemy: świeżo malowana ławka i dawno wyprzedane artykuły promocyjne.

Przynajmniej od 200 lat BIGOS to – ogólnie – „potrawa z duszonej kapusty i siekanego mięsa”. Oczywiście w różnych regionach Polski i w różnych domach przygotowuje się ją nieco inaczej, z takimi lub innymi dodatkami. Ale z perspektywy językowej okazuje się, że najważniejsze w bigosie jest właśnie to siekane mięso.

Słowo GRAM, będące nazwą jednostki masy, jest ODMIENNE i powinno być ODMIENIANE, a pozostawienie go w postaci nieodmienionej (mianownikowej) jest błędem fleksyjnym!

Wyraz synergia jest zlepkiem greckich słów: syn i ergon, czyli odpowiednio „razem” i „dzieło, działanie”, czyli oznacza współdziałanie.

Dziesiąta woda po kisielu – to inaczej bardzo daleki krewny. Wyobraźmy sobie naczynie, w którym znajdował się kisiel, a następnie przepłukano go wodą 10 razy. Co zostanie z kisielu po dziewięciokrotnej zmianie wody?