Główny sposób na opanowanie rozprzestrzeniania się tej infekcji jest wykonywanie badań profilaktycznych. W ten sposób dowiaduje się, czy w zespole nie ma już osób zakażonych. Po potwierdzeniu choroby osoba jest natychmiast izolowana i leczona. Specjaliści podkreślają, że choroba jest uleczalna, ale bardzo ważne jest konsekwentne przestrzeganie przepisanego leczenia, a wczesna diagnoza jest szczególnie ważna dla skutecznego leczenia i opanowania rozprzestrzeniania się infekcji.

Szczególnie ważna jest profilaktyka

Chociaż na Litwie zachorowalność na gruźlicę spada w ostatnich latach, to nadal jest jedną z najwyższych w Europie. Większość z nas zdaje sobie sprawę z istnienia tej podstępnej choroby, ale tylko niewielu zastanawia się nad tym, że prawie każdy może się nią zarazić.

Szczepienie noworodków i pamiętanie o regularnych kontrolach zdrowia – takie proste rzeczy mogą pomóc uchronić się przed jedną z najbardziej rozpowszechnionych chorób zakaźnych na świecie – gruźlicą. Aby zapobiec rozprzestrzenianiu się gruźlicy, bardzo ważne jest przede wszystkim zwracanie uwagi na swój stan zdrowia i dolegliwości. Jeśli często chorujesz na infekcje górnych dróg oddechowych, odczuwasz ogólne osłabienie, szybciej się męczysz, narzekasz na spadek apetytu i utratę wagi, odczuwasz wahania nastroju. Także jeśli zauważysz, że od jakiegoś czasu temperatura ciała jest podwyższona, w nocy obficie się pocisz, masz długotrwały kaszel, niezwłocznie skonsultuj się z lekarzem i wykonaj badania.

Specjaliści ds. zdrowia publicznego przypominają, że zgodnie z kalendarzem szczepień ochronnych przeciw gruźlicy bezpłatnie szczepione są 2-3 dniowe noworodki.

Aby ustalić zachorowalność gruźlicą wśród dzieci, w trybie określonym ustawami pobiera się próbki tuberkuliny u dzieci przed rozpoczęciem nauki w szkole (6 lub 7 lat) oraz u dzieci z grup ryzyka.

Jeśli dziecko zostało zakwalifikowane do grupy ryzyka (miało kontakt z osobą chorą na gruźlicę, nie było szczepione przeciw gruźlicy, jest przeziębione, ma chorobę przewlekłą itp.) należy corocznie pobierać próbki tuberkulinowe, niezależnie od wieku dziecka. Należy zgłosić się do lekarza rodzinnego w celu wykonania próby tuberkulinowej.

Choroba jest uleczalna, ale leczenie jest długie

Leczenie gruźlicy jest procesem długotrwałym, trwającym co najmniej około 6 miesięcy. Osoba chora na gruźlicę musi ściśle przestrzegać zasad leczenia (zgłoszenie się do lekarza w wyznaczonym terminie, przyjmowanie leków), w przeciwnym razie pacjent nie zostanie wyleczony, a choroba będzie się dalej rozprzestrzeniać. Ponadto po przerwaniu leczenia może rozwinąć się lekooporna gruźlica. Wyleczenie choroby wywołanej przez takie prątki gruźlicy jest niezwykle trudne, leczenie może trwać kilka lat. Tak więc pacjent musi wziąć pod uwagę te właściwości i starać się chronić nie tylko siebie, ale także osoby wokół niego.

Jeśli osoba zachorowała na otwartą gruźlicę płuc (początek choroby), przez pewien czas, nawet po rozpoczęciu leczenia, zwykle kilka tygodni, pacjent jest niebezpieczny dla innych (do czasu stwierdzenia bakterii gruźlicy w plwocinie) i jest leczony w szpitalu na specjalistycznym oddziale. Domownicy i inne osoby, mające bliski kontakt z osobą chorą (np. przyjaciele, koledzy z pracy, koledzy z klasy itp.) muszą zostać poddani badaniu stanu zdrowia. Dorosłym wykonuje się prześwietlanie rentgenowskie (RTG klatki piersiowej), a dzieciom zleca się próbę tuberkulinową.

NVSC podkreśla, że w przypadku wykrycia gruźlicy u osoby, przebywającej w kolektywie (np. w pracy, w placówce oświatowej) przeprowadza się badania epidemiologiczne, w trakcie których identyfikuje się osoby, z którymi miała kontakt, i zleca badania profilaktyczne. Ma to na celu ustalenie, czy w zespole jest więcej zarażonych osób. Chorzy są izolowani i leczeni. Choć leczenie jest długie, to po rozpoczęciu przyjmowania przepisanych leków po pewnym czasie chory jest uznawany za niezakaźnego i może wrócić do zespołu.