Wiktor Emanuel był oficjalnie ostatnim księciem koronnym Włoch i przez długi czas po śmierci ojca był głową dynastii sabaudzkiej (tzw. Dom Sabaudzki).
W średniowieczu ród ten rządził Sabaudią, która obecnie obejmuje części Włoch, Francji i Szwajcarii, a także Piemont w północnych Włoszech. Przedstawiciele tego rodu królewskiego rządzili Włochami w latach 1861-1946.
W referendum w 1946 roku Włosi niewielką większością głosów opowiedzieli się za zniesieniem monarchii, w związku z czym ojciec Wiktora Emanuela, król Humbert II, który zasiadał na tronie zaledwie trzy tygodnie, emigrował do Szwajcarii.
Tak więc Wiktor Emanuel był oficjalnie księciem koronnym tylko przez miesiąc. Większość życia spędził poza Włochami.
Ojciec króla Humberta, król Wiktor Emanuel III, który pod koniec II wojny światowej abdykował na rzecz syna, zszarganił nazwisko rodowe w oczach wielu Włochów ze względu na swoje powiązania z faszyzmem.
W 1922 roku Wiktor Emanuel zlecił Benito Mussoliniemu utworzenie rządu, przygotowując grunt pod trwającą dwie dekady dyktaturę, a w 1938 roku podpisał rasistowską ustawę zakazującą Żydom zajmowania urzędów publicznych i uczęszczania do szkół.
Na podst. ELTA
