Marsz dla życia jest niezwykle ważny w kontekście belgijskim, gdyż cywilizacja śmierci zatacza tutaj coraz szersze kręgi. Rocznie dokonuje się ok. 20 tysięcy tzw. aborcji na życzenie, tj. nie podyktowanych żadnymi względami medycznymi. Podejmowane są też inicjatywy zmierzające do przyzwolenia na aborcję w nieograniczonym zakresie.

Warto przypomnieć, że w Belgii dopuszczalna jest też eutanazja dzieci, co w praktyce oznacza, że osoba małoletnia, która nie ma prawa do głosowania, prowadzenia samochodu, założenia konta w banku czy wielu innych czynności prawnych może podjąć decyzję o zakończeniu własnego życia i poddać się eutanazji.

Życie i jego wartość są też dyskutowane na forum Unii Europejskiej. W ubiegłym tygodniu w Parlamencie Europejskim miała miejsce konferencja poświęcona tzw. aborcji po urodzeniu, to znaczy uśmiercaniu noworodków narodzonych w wyniku nieudanego zabiegu aborcyjnego. Temat ten jest też obecny w polskiej debacie społecznej z powodu odkrycia takiej praktyki w jednym z warszawskich szpitali.

Marsz dla życia w Brukseli jest mocnym pytaniem, dokąd zmierza starzejąca się Europa. Zagadnienie to powraca jak bumerang w kontekście wielu dziedzin polityki Unii Europejskiej.

Radio Watykańskie