Widzimy tutaj 26 wybitnych sportowców. To jest nieprzypadkowe, że wszystkich potrafimy wymienić z imienia i nazwiska. Świadczy to również o tym, jak ważne miejsce w naszej historii i w naszej pamięci zajmuje właśnie lekkoatletyka. Królowa sportu swoją niezwykle silną pozycję potwierdziła chociażby podczas ostatnich igrzysk olimpijskich w Tokio, na których aż 9 z 14 medali zdobyli właśnie lekkoatleci – wskazał prof. Piotr Gliński.

Szef resortu kultury zwrócił uwagę, że historia niektórych z przedstawionych na muralu sportowców była niezwykle trudna. Warto pamiętać, że pierwsza polska mistrzyni olimpijska – Halina Konopacka – w czasie wojny brała czynny udział w ewakuacji zasobów krajowego złota, wraz z mężem, ale też wspólnie z Marianem Hemarem i Kazimierzem Wierzyńskim. To podkreśla związek sportu z kulturą, który zawsze w Polsce był bardzo silny – powiedział minister kultury i dziedzictwa narodowego.

Wicepremier podziękował Polskiemu Związkowi Lekkiej Atletyki za inicjatywę powstania muralu, oraz Narodowemu Centrum Kultury, które wsparło i zrealizowało ten projekt.

O muralu

Autorem koncepcji muralu jest Tomasz Majewski (były lekkoatleta, specjalizujący się w pchnięciu kulą, obecnie – wiceprezes zarządu PZLA ds. organizacyjnych i kontaktów międzynarodowych). Mural prezentuje sylwetki 26 najwybitniejszych polskich lekkoatletów, którzy zdobywali najwyższe trofea podczas stu lat działalności związku. W tym prestiżowym gronie znalazło się 10 kobiet i 16 mężczyzn.

Jak podkreślał podczas inauguracji muralu Tomasz Majewski, gdyby koncepcja tego upamiętnienia powstawała dzisiaj, budynek, na którego ścianie powstawałby mural musiałby być przynajmniej o 4 piętra wyższy.

Na muralu zostali przedstawieni:

Anita Włodarczyk (rzut młotem);
Piotr Małachowski (rzut dyskiem);
Anna Rogowska (skok o tyczce);
Tomasz Majewski (pchnięcie kulą);
Artur Partyka (skok wzwyż);
Kamila Skolimowska (rzut młotem);
Robert Korzeniowski (chód sportowy);
Szymon Ziółkowski (rzut młotem);
Tadeusz Ślusarski (skok o tyczce);
Irena Szewińska (biegi sprinterskie, skok w dal);
Bronisław Malinowski (biegi długodystansowe);
Andrzej Badeński (biegi sprinterskie);
Jacek Wszoła (skok wzwyż);
Władysław Kozakiewicz (skok o tyczce);
Władysław Komar (pchnięcie kulą);
Ewa Kłobukowska (biegi sprinterskie);
Halina Górecka (biegi sprinterskie);
Józef Schmidt (trójskok);
Teresa Ciepły (biegi sztafetowe i płotkarskie);
Elżbieta Duńska-Krzesińska (skok w dal);
Zdzisław Krzyszkowiak (biegi długodystansowe);
Wiesław Maniak (biegi sprinterskie);
Janusz Sidło (rzut oszczepem);
Stanisława Walasiewicz (biegi sprinterskie);
Janusz Kusociński (biegi długodystansowe);
Halina Konopacka (rzut dyskiem).

O Polskim Związku Lekkiej Atletyki

Polski Związek Lekkiej Atletyki jest najstarszą organizacją sportową w niepodległej Polsce. Powstał 11 października 1919 r. w Krakowie. Od 1922 r. siedziba PZLA mieści się w Warszawie. Związek zajmuje się m.in. popularyzacją i rozwojem lekkoatletyki w Polsce, prowadzi również szkolenia zawodników i sędziów. Od 1919 r. PZLA jest członkiem Międzynarodowej Federacji Lekkoatletyki Amatorskiej (IAAF).

Lekkoatletyka – to jedna z najpopularniejszych dyscyplin w Polsce. Tylko w samych igrzyskach nasi reprezentanci wywalczyli 66 medali – 29 złotych, 20 srebrnych i 17 brązowych. Żadna inna dyscyplina nie może poszczycić się podobnymi sukcesami. Pierwsze trofeum olimpijskie w lekkoatletyce i to z najcenniejszego kruszcu wywalczyła dyskobolka Halina Konopacka. Ustanowiła przy tym wynikiem 39,62 m rekord świata. Pierwszym mężczyzną, który wywalczył mistrzostwo olimpijskie w barwach Polski był z kolei Janusz Kusociński. W 1932 r. w Los Angeles wygrał bieg na 10 000 m.

W okresie II wojny światowej wielu wybitnych zawodników zdecydowało się zamienić sportowe stroje na mundury i walczyło w obronie ojczyzny. Dla wielu z nich skończyło się to tragicznie. Powrót lekkoatletyki na właściwe tory nastąpił dopiero w latach 50. XX w. W drugiej połowie tej dekady narodził się tzw. Wunderteam, czyli grupa lekkoatletów, która w tym i następnym dziesięcioleciu zdobyła wiele laurów na krajowych i międzynarodowych arenach, bijąc wielokrotnie rekordy globu. Twórcą jej sukcesów był biegacz, specjalista od długich dystansów, Jan Mulak. Członkowie Wunderteamu w trzech kolejnych igrzyskach (1956-1964) wywalczyli łącznie 17 medali, a w trzech edycjach ME (1958-1966) aż 40. Ustanowili również 13 rekordów świata (8 mężczyźni i 5 kobiety), 12 rekordów Europy oraz 414 rekordów kraju.

Obecnie funkcję prezesa PZLA sprawuje Henryk Olszewski, trener kulomiota Tomasza Majewskiego, dwukrotnego złotego medalisty igrzysk (Pekin 2008, Londyn 2012). Aktualnie największą siłę polskiej królowej sportu stanowią miotacze. Z 22 medali, jakie lekkoatleci wywalczyli w pięciu rozegranych w XXI w. igrzyskach, trzynaście jest efektem ich wysiłków. Podczas tegorocznych igrzysk w Tokio znakomicie zaprezentowali się również biegacze. Łącznie polscy lekkoatleci zdobyli 9 z 14 wywalczonych przez reprezentantów Polski medali IO Tokio 2020.

Złote medale:

Sztafeta mieszana 4x400 m: Dariusz Kowaluk, Karol Zalewski, Natalia Kaczmarek, Iga Baumgart-Witan, Małgorzata, Hołub-Kowalik, Justyna Święty-Ersetic, Kajetan Duszyński;

Anita Włodarczyk – rzut młotem;
Wojciech Nowicki – rzut młotem;
Dawid Tomala – chód na 50 km.

Srebrne medale:

Maria Andrejczyk – rzut oszczepem;
Sztafeta 4x400 m: Anna Kiełbasińska, Justyna Święty-Ersetic, Natalia Kaczmarek, Małgorzata Hołub-Kowalik, Iga Baumgart-Witan.

Brązowe medale:

Malwina Kopron – rzut młotem;
Paweł Fajdek – rzut młotem;
Patryk Dobek – 800 m.