25 stycznia przy Żłobku-przedszkolu w Awiżeniach już od samego rana zaobserwowano wielki ruch. To babcie i dziadkowie śpieszyli na poranek do swych wnucząt.

Święto Babci i Dziadka to dzień niezwykły, pełen miłości, wzruszeń i radości. 27 stycznia w Gimnazjum im. Henryka Sienkiewicza w Landwarowie odbyło się Święto Babci i Dziadka.

W zimowy styczeń wpisane są szczególne dni, które wzbudzają ogromne, radosne emocje. To oczywiście święto Babci i Dziadka.

Piękne święto gromadzi corocznie w Gimnazjum im. Św. Stanisława Kostki w Podbrzeziu tak wspaniałych gości. Bo goście – to Ci najbardziej oczekiwani i najbardziej kochani… Ci , którzy zawsze mają dla nas czas. Ci, do których w każdej chwili można się przytulić. Ci, którzy darzą nas swoją miłością niezależnie do naszych ocen i stopnia naszej grzeczności.

Dzień Babci i Dzień Dziadka to wyjątkowe daty w przedszkolnym kalendarzu, to czas życzeń i spotkań.

Dzień Babci i Dziadka to święto, które daje naszym najbliższym wiele ciepła, radości i miłości, a wnukowie mogą okazać szacunek dla swych dziadków.

Babcię i dziadka, przyznać to trzeba, każdemu dziecku w życiu potrzeba.
Znana to para, bardzo kochana. Przez wszystkie dzieci jest szanowana.

Moi Dziadkowie najlepsi w świecie,
Wszystkim wam powiem, bo wy nie wiecie.
Ja Dziadków kocham, ściskam za szyję,
Niech będą zdrowi i sto lat żyją!

U babci i dziadka jest zawsze słodko
Bo w całym domu pachnie szarlotką...

Kochają nas, wspierają, zawsze są obok, na każdy smutek mają słodkie i pyszne rozwiązanie, znajdą radę na każde zmartwienie. To mowa o kochanych babciach i dziadkach, dla których przedszkolacy z Korwia zorganizowali święto.

Strona 1 z 2

radiowilnowhite

EWANGELIA NA CO DZIEŃ

  • Poniedziałek, 23 grudnia 2024 

    Łk 1, 57-66

    Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

    Dla Elżbiety nadszedł czas rozwiązania i urodziła syna. Gdy sąsiedzi i krewni dowiedzieli się, że Pan okazał jej wielkie miłosierdzie, cieszyli się razem z nią. Przyszli ósmego dnia, aby obrzezać chłopca i nadać mu imię jego ojca Zachariasza. Lecz jego matka powiedziała: „Nic podobnego! Będzie miał na imię Jan”. Oni przekonywali ją: „Przecież nie ma nikogo w twojej rodzinie, kto by miał takie imię”. Za pomocą znaków pytali więc jego ojca, jak chce go nazwać. A on poprosił o tabliczkę i napisał: „Na imię mu Jan”. Wtedy zdumieli się wszyscy. I natychmiast otworzyły się jego usta, odzyskał mowę i wielbił Boga. Lęk padł na wszystkich ich sąsiadów. Po całej górskiej krainie Judei opowiadano o tym wszystkim, co się wydarzyło. A wszyscy, którzy o tym słyszeli, zastanawiali się i pytali: „Kimże będzie ten chłopiec?”. Bo rzeczywiście ręka Pana była z nim.

    Czytaj dalej...
 

 

Miejsce na Twoją reklamę
300x250px
Lietuva 24Litwa 24Литва 24Lithuania 24