Dzień Babci i Dziadka w Czarnym Borze

2017-01-25, 13:19
Oceń ten artykuł
(1 głos)
Dzień Babci i Dziadka w Czarnym Borze Fot. archiwum szkoły

Moi Dziadkowie najlepsi w świecie,
Wszystkim wam powiem, bo wy nie wiecie.
Ja Dziadków kocham, ściskam za szyję,
Niech będą zdrowi i sto lat żyją!

Styczeń to miesiąc zimowy, pełen mroźnych i śnieżnych dni. Ale są dwa dni, kiedy każdemu z nas robi się cieplej i radośniej na sercu – to Dzień Babci i Dzień Dziadka.

24 stycznia maluchy grup wczesnoszkolnych, przedszkolnej oraz uczniowie klas początkowych Gimnazjum im św. Urszuli Ledóchowskiej w Czarnym Borze świętowali Dzień Babci i Dziadka.

Licznie zgromadzeni dziadkowie i babcie obejrzeli przygotowany dla nich program artystyczny. Dzieci starały się wypaść jak najlepiej, pięknie recytowały wierszyki, śpiewały piosenki, tańczyły. Dziewczynki wystąpiły w kapeluszach, szalach, sukniach od Babć, a chłopcy w beretach, kamizelkach, szelkach od Dziadusiów. Święto odbyło się w atmosferze ciepła i radości. Wszyscy zebrani goście z ogromnym wzruszeniem i nieskrywaną dumą oglądali występy swoich wnucząt, był to bardzo wzruszający widok, a niejednej babci łezka kręciła się w oku. Była to też świetna okazja, aby podziękować babciom i dziadkom za codzienną pomoc, miłość i cierpliwość, którą ich obdarzają.

W tym dniu nie mogło zabraknąć miłych upominków, które dla swoich dziadków maluchy i uczniowie przygotowali własnoręcznie, bo takie prezenty cieszą się największym uznaniem, a były to piękne laurki. Babcie i Dziadkowie byli wyraźnie zadowoleni. Zwieńczeniem występu było wystąpienie i słodycze od dyrektora gimnazjum, tradycyjne „sto lat” oraz pamiątkowe zdjęcia dziadków z wnukami.

Wychowawczynie grup i panie klas nauczania początkowego serdecznie dziękują wszystkim rodzicom za pomoc w przygotowaniu uroczystości.

Maria Macinkiewicz

wychowawczyni klasy 1

Dodaj komentarz

radiowilnowhite

EWANGELIA NA CO DZIEŃ

  • Poniedziałek, 23 grudnia 2024 

    Łk 1, 57-66

    Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

    Dla Elżbiety nadszedł czas rozwiązania i urodziła syna. Gdy sąsiedzi i krewni dowiedzieli się, że Pan okazał jej wielkie miłosierdzie, cieszyli się razem z nią. Przyszli ósmego dnia, aby obrzezać chłopca i nadać mu imię jego ojca Zachariasza. Lecz jego matka powiedziała: „Nic podobnego! Będzie miał na imię Jan”. Oni przekonywali ją: „Przecież nie ma nikogo w twojej rodzinie, kto by miał takie imię”. Za pomocą znaków pytali więc jego ojca, jak chce go nazwać. A on poprosił o tabliczkę i napisał: „Na imię mu Jan”. Wtedy zdumieli się wszyscy. I natychmiast otworzyły się jego usta, odzyskał mowę i wielbił Boga. Lęk padł na wszystkich ich sąsiadów. Po całej górskiej krainie Judei opowiadano o tym wszystkim, co się wydarzyło. A wszyscy, którzy o tym słyszeli, zastanawiali się i pytali: „Kimże będzie ten chłopiec?”. Bo rzeczywiście ręka Pana była z nim.

    Czytaj dalej...
 

 

Miejsce na Twoją reklamę
300x250px
Lietuva 24Litwa 24Литва 24Lithuania 24