Cmentarze są rolą Bożą, miejscem naszego wspomnienia o drogich nam zmarłych, miejscem modlitwy za spokój ich duszy i nadzieją chwalebnego zmartwychwstania. Wobec fałszowania historii i zanikania jej śladów coraz bardziej zauważalnym i cenionym pomnikiem historii stają się cmentarze.
Mówiąc o cmentarzach, chcę wspomnieć o cmentarzu św. Piotra i Pawła, niesłusznie nazywanym „Saulės".
Przed wojną należał do parafii św. Piotra i Pawła. Cmentarz ten jest trzecim zabytkowym cmentarzem katolickim i taką też ma rangę wśród pomników kultury narodowej – liczy 185 lat.
Na tym cmentarzu spoczywają niezliczeni uczeni i działacze duchowni, prałaci kapituły wileńskiej, budowniczowie tego miasta oraz twórcy jego kultury. Cmentarz ten jest bardzo opuszczony i zaniedbany. Dużo jest przewróconych i zniszczonych pomników, grobowców. O tym pisaliśmy nieraz do władz miasta, a w 2012 r. wystosowaliśmy pismo do Ministerstwa Kultury, do samorządu m. Wilna o tym, że kaplica Zawiszów, w której przed wojną były odprawiane nabożeństwa w dzień zaduszny, znajduje się w tragicznym stanie. Dach się zapadł, runęła wieżyczka z sygnaturką i dzwonem, a wewnątrz wszystko spalone.
Przy dróżce cmentarnej grobowiec Pogorzelskich – od kilku lat jest całkiem rozwalony, widoczne były trumny, na które rzucano śmieci i nagrobne kamienie. Klasycystyczna kaplica Ogińskich potrzebuje remontu, jak też Meysztowiczów i Józefowiczów. Cmentarz parafialny potrzebuje ratunku i pomocy. Na starych grobach odbywają się nowe pochówki, przez co cmentarz traci swą wartość zabytkową i historyczną.
W 2012 r. w dzień zaduszny, podczas procesji żałobnej na cmentarzu, razem z Nelą Mongin zebraliśmy 140 podpisów, które z pismem wysłaliśmy do władz.
W tym roku od sierpnia ruszyły prace, będą zabezpieczone rozwalające się przy drodze kamienne ściany grobowców i kaplica Ogińskich, (rok 2015 jest Rokiem Ogińskich) i pozostałe groby ich rodu, a w przyszłości i inne.
Pragnę podziękować tym 140 osobom, które podpisały się w obronie cmentarza. Chrystus powiedział: „Kołaczcie, a będzie wam otworzone". Nie bójmy się walczyć o zachowanie grobów naszych przodków. Oni przed Bogiem będą się za nami wstawiać. Wartość narodu należy mierzyć miarą pamięci o zmarłych. Wymowne są słowa: „Ojczyzna – to ziemia i groby, narody, tracąc pamięć, tracą życie".
Prosimy o wzięcie udziału w corocznej procesji żałobnej, która w dniu zadusznym z kościoła pw. św. św. Piotra i Pawła na cmentarz parafialny wyruszy po Mszy św. o godz. 14.00.
Jadwiga Pietkiewicz
"Rota"
