W latach 1988-1990 był członkiem kowieńskiego Sąjūdisu.
Miał 71 lat. Chorował na raka wątroby.
Z wykształcenia był inżynierem technologiem, ukończył studia w Instytucie Politechnicznym w Kownie. Był pracownikiem naukowym (m.in. w Litewskiej Akademii Nauk), w latach 80. pracował w melioracji. Działał w opozycji niepodległościowej, był redaktorem podziemnych pism (m.in. "Lietuvos ateitis" i "Pastogė"), za co w latach 1986–1987 był więziony. W latach 90. został wykładowcą etyki i filozofii na Uniwersytecie Witolda Wielkiego, w Instytucie Politechnicznym i innych uczelniach. Po 2000 roku pracował także w placówkach podległych ministerstwom. Jest autorem kilku książek publicystycznych poświęconych m.in. kwestiom transformacji.
W 1988 roku zaangażował się w działalność Sąjūdisu w Kownie. W 1990 roku uzyskał mandat deputowanego do Rady Najwyższej Litewskiej SRR, 11 marca 1990 roku złożył swój podpis pod aktem przywrócenia niepodległości Litwy. W latach 1992 i w 1996 był wybierany do Sejmu (odpowiednio z ramienia Sąjūdisu i Litewskiej Partii Chrześcijańskich Demokratów), mandat sprawował do 2000 roku. W wyborach parlamentarnych w 2012 roku Algirdas Vaclovas Patackas powrócił do Sejmu z ramienia nowego ugrupowania Droga Odwagi.
W sejmie zmarłego posła ma zastąpić 48-letni Audrius Nakas.
W związku ze śmiercią posła kondolencje złożyli: prezydent państwa, przewodnicząca sejmu oraz premier.
