Łacińskie słowo adventus oznacza „przyjście".
Dlatego więc Adwent jest szczególnym czasem oczekiwania na powtórne przyjście Zbawiciela. Ma charakter pokutny, ale w tradycji przyjęło się raczej takie radosne oczekiwanie. Tym bardziej, że towarzyszy mu barwna, świąteczna, niecodzienna oprawa.
Szczególną tradycją jest codzienne, poranne uczestnictwo w roratach, czyli specjalnej Mszy św. do Najświętszej Maryi Panny. Symbolem jest świeca ozdobiona błękitna wstążką tzw. roratka. Nazwa „roraty" wywodzi się od pierwszych słów pieśni, wykonywanej na rozpoczęciu mszy w okresie adwentowym („Rorate coeli..."). Msza roratnia znana była już w średniowieczu, uczestniczyli w niej wszyscy obywatele, bez względu na status społeczny. Każdy przedstawiciel konkretnego stanu (od króla, poprzez duchowieństwo aż do mieszczanina i chłopa) zapalał kolejno jedną świecę na siedmioramiennym świeczniku. Dzieci na roraty przychodzą z lampionami, najczęściej zrobionymi własnoręcznie – to takie specjalne latarenki, którymi oświecają sobie drogę na roraty.
W wielu kościołach na Msze roratnie dzieci przynoszą do kościoła serduszka z postanowieniami adwentowymi. W wyniku losowania otrzymują figurki z Dzieciątkiem Jezus lub Maryi przez całą dobę mogą ją potrzymać w domu, zebrać do modlitwy wieczornej całą rodzinę.
"Rota"
