Jednym z organizatorów pochodu był przewodniczący Związku Narodowców Julius Panka, który, jak już pisaliśmy, został zatwierdzony kandydatem na mera Wilna. Udział w pochodzie wziął również znany z antypolskich poglądów Gintaras Songaila.

Pochód narodowcy rozpoczęli od Ostrej Bramy, a skończyli na Placu Katedralnym.

Litewski historyk Algimantas Kasparavičius sceptycznie ocenia pomysł takiego uczczenia rocznicy powrotu Wilna do Litwy.

„Wilno jest stolicą Litwy już około 700 lat i tylko w krótkim 19-letnim okresie międzywojnia Wilno nie było stolicą. Owszem, w każdym przypadku odzyskanie stolicy jest znaczącym wydarzeniem dla państwa. Jeśli jednak szanujemy swoją i europejską przeszłość historyczną, powinniśmy pamiętać, że pochody z pochodniami próbowano organizować w Kraju Kłajpedzkim. W tamtym czasie rozwijał się ruch nazistowski. Pochodnie i ogień stały się popularne zwłaszcza poprzez działania ruchu nazistowskiego w Niemczech i Austrii. Takie pochody z pochodniami na pewno nie kojarzą się dobrze, dlatego wybrana przez narodowców taktyka przypomnienia mieszkańcom historii Wilna jest wątpliwa" - uważa historyk.

Po agresji ZSRR na Polskę w 1939 roku Stalin przekazał, na mocy układu radziecko-litewskiego z 10 października 1939 roku, Wilno i część Wileńszczyzny Litwie, które w okresie międzywojennym należały do Polski. W zamian na terytorium Litwy zostały rozlokowane radzieckie bazy wojskowe. 28 października 1939 roku litewskie wojsko uroczyście wkroczyło do Wilna.

Przed rokiem narodowcy również upamiętnili rocznicę powrotu Wilna do Litwy.