W nocy z 12 na 13 stycznia 1991 roku mieszkańcy Wilna wyszli na ulice, aby bronić strategiczne obiekty – gmachy Sejmu, Litewskiego Radia i Telewizji oraz wieżę telewizyjną – przed ich zajęciem przez jednostki Armii Radzieckiej, które weszły do Wilna. Ludzie kładli się na ziemię, tworząc żywe zapory przed gąsienicami czołgów.

W wyniku starć zginęło 14 obrońców wieży telewizyjnej i jeden żołnierz radziecki, setki osób zostały ranne. Na skutek odniesionych tej nocy ran w lutym zmarła piętnasta ofiara. Najmłodsza ofiara krwawej styczniowej nocy miała 17 lat.

Obrońcy parlamentu również przygotowywali obronę na wypadek szturmu – byli uzbrojeni w broń myśliwską, czasem nawet zabytkowe strzelby skałkowe, a na dachu zamontowano druty ustawione na sztorc, które miały utrudnić lądowanie sowieckich desantowców. Oczekiwany atak wojsk sowieckich ostatecznie nie nastąpił.

Jak doszło do wydarzeń styczniowych? 11 marca 1990 roku Litwa ogłosiła niepodległość. Obawiając się rozwoju wydarzeń, w odpowiedzi Moskwa wprowadziła czołgi do Wilna, aby zająć strategiczne obiekty i przywrócić swoją władzę.

21 sierpnia 1991 załamał się w Moskwie pucz Janajewa i sowieckie siły opuściły wieżę telewizyjną w Wilnie.

Dla upamiętnienia krwawych styczniowych wydarzeń na Litwie 13 stycznia obchodzony jest Dzień Obrońców Wolności. Symbolem pamięci o obrońcach wolności jest niezapominajka. Ten skromny, niebieski kwiat symbolizuje pamięć, to dlatego jest także symbolem Dnia Obrońców Wolności, abyśmy nie zapomnieli, dlaczego Litwa jest wolna.