W ramach obchodów Dnia Ponarskiego i 20. rocznicy założenia Stowarzyszenia Rodzina Ponarska w mejszagolskim Muzeum Księży Wileńszczyzny odsłonięto i poświęcono tablicę upamiętniającą kapłanów, sióstr i braci zakonnych zamordowanych w czasie II wojnie światowej na Wileńszczyźnie za umiłowanie kościoła i ojczyzny.
Tablica została umieszczona z inicjatywy Stowarzyszenia Rodzina Ponarska, a patronat nad wydarzeniem objęła ambasada RP na Litwie.
Na uroczystość przybyli: przewodnicząca sejmowej frakcji AWPL Rita Tamašunienė, mer rejonu wileńskiego Maria Rekść, konsul generalny ambasady RP w Wilnie Stanisław Cygnarowski, kierownik Wydziału Kultury, Sportu i Turystyki Edmund Szot.
W kościele pw. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Mejszagole w intencji Polaków zamordowanych na Kresach II RP została odprawiona Msza św., którą celebrował ks. Tadeusz Krahel. Towarzyszył mu ks. Józef Aszkiełowicz.
Podczas II wojny światowej, w latach 1941-1944, wileńskie Ponary były miejscem masowych mordów dokonywanych przez odziały SS, policji niemieckiej i kolaborującej z Niemcami policji litewskiej. Straciło tu życie około 100 tys. osób. Większość z nich to Żydzi, ale wśród ofiar było też ok. 20 tys. Polaków (głównie inteligencji wileńskiej i żołnierzy AK), a także Romowie, Rosjanie i Litwini. Celem Rodziny Ponarskiej jest upowszechnianie wiedzy o zbrodni ponarskiej, ocalenie jej od zapomnienia.
Inicjatorką założenia Rodziny Ponarskiej, na wzór Rodziny Katyńskiej, była Helena Pasierbska, która w czasie wojny, jako kilkunastoletnia dziewczyna, przez pół roku była więziona w wileńskim więzieniu na Łukiszkach.
Na podst. inf. samorządu rejonu wileńskiego
Fot. Jerzy Karpowicz
