100 par w polonezie na stulecie niepodległości Litwy i Polski

2018-01-26, 20:21
Oceń ten artykuł
(2 głosów)
Maturzyści "Mickiewiczówki" w 2015 roku zapoczątkowali piękną tradycję tańczenia poloneza na placu Ratuszowym po uroczystości wręczania świadectw dojrzałości Maturzyści "Mickiewiczówki" w 2015 roku zapoczątkowali piękną tradycję tańczenia poloneza na placu Ratuszowym po uroczystości wręczania świadectw dojrzałości © Marian Paluszkiewicz

Na stulecie odzyskania niepodległości przez Litwę i Polskę na placu Ratuszowym w Wilnie 16 lutego i 11 listopada 2018 roku poloneza zatańczy sto par.

Z takim pomysłem wystąpiło Gimnazjum im. Adama Mickiewicza w Wilnie oraz najstarszy na Wileńszczyźnie Polski Artystyczny Zespół Pieśni i Tańca „Wilia”.

„Litwa Ojczyzną, a Polska Macierzą  - dla nas oba kraje są bliskie. Setna rocznica odzyskania niepodległości przez Polskę i Litwę zostanie uczczona przez oba narody. Młodzież z polskich szkół i zespołów z tej okazji zatańczy poloneza. W uroczystym wykonaniu polskiego tańca narodowego weźmie udział m.in. Polski Artystyczny Zespół Pieśni i Tańca „Wilia”, Litewski Zespół Tańca Ludowego „Vilniaus Pynimėlis” z Wilna, Polski Zespół Tańca Ludowego „Perła” z Niemenczyna, Zespół Pieśni i Tańca „Wilenka” . Wspólnie poloneza zatańczy z nami litewska młodzież” – powiedział dla L24 Łukasz Kamiński, koordynator projektu.

„Już się rozpoczęły intensywne i regularne próby, nad którymi ciągle czuwają i kurują Marzena Suchocka, Danuta Kowalczuk” – dodał Łukasz.

Polonez, który uświetni obchody 100-lecie odzyskania przez Litwę i Polskę niepodległości, odbędzie się 16 lutego o godz. 13.00 oraz 11 listopada na placu Ratuszowym w Wilnie.

Dodaj komentarz

radiowilnowhite

EWANGELIA NA CO DZIEŃ

  • Poniedziałek, 23 grudnia 2024 

    Łk 1, 57-66

    Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

    Dla Elżbiety nadszedł czas rozwiązania i urodziła syna. Gdy sąsiedzi i krewni dowiedzieli się, że Pan okazał jej wielkie miłosierdzie, cieszyli się razem z nią. Przyszli ósmego dnia, aby obrzezać chłopca i nadać mu imię jego ojca Zachariasza. Lecz jego matka powiedziała: „Nic podobnego! Będzie miał na imię Jan”. Oni przekonywali ją: „Przecież nie ma nikogo w twojej rodzinie, kto by miał takie imię”. Za pomocą znaków pytali więc jego ojca, jak chce go nazwać. A on poprosił o tabliczkę i napisał: „Na imię mu Jan”. Wtedy zdumieli się wszyscy. I natychmiast otworzyły się jego usta, odzyskał mowę i wielbił Boga. Lęk padł na wszystkich ich sąsiadów. Po całej górskiej krainie Judei opowiadano o tym wszystkim, co się wydarzyło. A wszyscy, którzy o tym słyszeli, zastanawiali się i pytali: „Kimże będzie ten chłopiec?”. Bo rzeczywiście ręka Pana była z nim.

    Czytaj dalej...
 

 

Miejsce na Twoją reklamę
300x250px
Lietuva 24Litwa 24Литва 24Lithuania 24