Politycy rozmawiali o dzieciach emigrantów zabieranych w Norwegii

2016-08-30, 10:44
Oceń ten artykuł
(0 głosów)
Politycy rozmawiali o dzieciach emigrantów zabieranych w Norwegii Fot. flickr (Tim Samoff)

Przebywający z wizytą w Norwegii Minister Spraw Zagranicznych Litwy - Linas Linkevičius twierdzi, że dzieci, które są zabierane litewskim rodzicom-emigrantom w Norwegii, mogłyby być umieszczane w rodzinach ich krewnych na Litwie, a nie w norweskich rodzinach zastępczych.

Nowych, bardziej akceptowalnych sposobów rozwiązywania sporów opieki nad dzieckiem w sytuacji, gdy ma ono powiązania również z innym krajem, zdaniem ministra, dostarcza Konwencja Haska, którą Norwegia ratyfikowała, a której przepisy w tym kraju obowiązują od 1 lipca bieżącego roku.

Te i inne kwestie minister spraw zagranicznych Litwy omówił z norweską minister ds. dzieci Solveig Horne.

Zdaniem ministrów ratyfikacja Konwencji Haskiej z 1996 r. daje m.in. nowe środki w celu zapobiegania i rozstrzygania sporów rodzin międzynarodowych, opieki nad dziećmi i przypadków uprowadzenia dziecka, ponadto może ułatwić podejmowanie decyzji w sprawie długofalowych rozwiązań opieki nad dziećmi.

Ratyfikacja konwencji umożliwi również zagranicznym rządom żądać dostępu do dokumentów w przypadku zabrania opieki nad dzieckiem ich prawnym opiekunom. Konwencja Haska z 1996 liczy ponad 40 sygnatariuszy, w tym wszystkie kraje Unii Europejskiej.

Według danych z 2015 r. w Norwegii razem z rodzicami zamieszkuje ok. 5 tys. litewskich dzieci, jeszcze ponad 2 tys. litewskich dzieci w Norwegii się urodziło.

Oburzenie ogólne społeczeństwa na Litwie wywołały wieści o zabranych rodzicom dzieciach. Jednak, jak zaznaczają urzędnicy, w porównaniu z rodzinami innych narodowości, litewskie rodziny w Norwegii ucierpiały najmniej.

Dodaj komentarz

radiowilnowhite

EWANGELIA NA CO DZIEŃ

  • Poniedziałek, 23 grudnia 2024 

    Łk 1, 57-66

    Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

    Dla Elżbiety nadszedł czas rozwiązania i urodziła syna. Gdy sąsiedzi i krewni dowiedzieli się, że Pan okazał jej wielkie miłosierdzie, cieszyli się razem z nią. Przyszli ósmego dnia, aby obrzezać chłopca i nadać mu imię jego ojca Zachariasza. Lecz jego matka powiedziała: „Nic podobnego! Będzie miał na imię Jan”. Oni przekonywali ją: „Przecież nie ma nikogo w twojej rodzinie, kto by miał takie imię”. Za pomocą znaków pytali więc jego ojca, jak chce go nazwać. A on poprosił o tabliczkę i napisał: „Na imię mu Jan”. Wtedy zdumieli się wszyscy. I natychmiast otworzyły się jego usta, odzyskał mowę i wielbił Boga. Lęk padł na wszystkich ich sąsiadów. Po całej górskiej krainie Judei opowiadano o tym wszystkim, co się wydarzyło. A wszyscy, którzy o tym słyszeli, zastanawiali się i pytali: „Kimże będzie ten chłopiec?”. Bo rzeczywiście ręka Pana była z nim.

    Czytaj dalej...
 

 

Miejsce na Twoją reklamę
300x250px
Lietuva 24Litwa 24Литва 24Lithuania 24