Zdzisław Palewicz: Bp Kaszkiewicz – autorytet moralny Ziemi Wileńskiej i Solecznickiej

2016-06-05, 16:07
Oceń ten artykuł
(7 głosów)
Zdzisław Palewicz: Bp Kaszkiewicz – autorytet moralny Ziemi Wileńskiej i Solecznickiej Fot.salcininkai.lt

W niedzielę w pałacu w Jaszunach (rejon solecznicki) odbyła się uroczystość nadania tytułu Honorowego Obywatela Rejonu Solecznickiego biskupowi diecezji grodzieńskiej Aleksandrowi Kaszkiewiczowi.

Urodzony na Ziemi Solecznickiej ks. biskup Aleksander Kaszkiewicz jest trzecią osobą, której w rejonie solecznickim przyznano to zaszczytne wyróżnienie.

„Ksiądz biskup Aleksander Kaszkiewicz to autorytet moralny, wierny syn Kościoła, Ziemi Wileńskiej i naszej ojcowizny, która się rejonem solecznickim nazywa. To kapłan, który żył i żyje wiarą, który tą wiarą się dzieli i, co jest bardzo ważne, na każdym posterunku tej wiary broni” – powiedział mer rejonu solecznickiego Zdzisław Palewicz podczas uroczystości.

Podkreślił, że ks. biskup Kaszkiewicz w czasie 40-letniej kapłańskiej posługi dba i troszczy się o ład duchowy, moralny i społeczny mieszkańców tam, gdzie przebywa. Buduje siłę ducha tych ludzi, udziela się pracy charytatywnej, przedsięwzięciom społecznym. „Cel, który prześladuje księdza biskupa, jest szczytnym celem, który się wyraża w tym pięknym stwierdzeniu Vivere Bonum Faciendo, co w tłumaczeniu znaczy Żyje, by tworzyć dobro, ufając przed wszystkim Jezusowi. Tak żyje nasz wybitny Rodak – ks. biskup Aleksander Kaszkiewicz. Dzisiaj mamy wielką dumę i zaszczyt, że możemy gościć biskupa tutaj u nas i przyznać, że ks. biskup jest naszym obywatelem rejonu solecznickiego” – mówił mer.

„Tyle tych pochwał, nie zasługuję na to” – zwrócił się do zebranych ordynariusz diecezji grodzieńskiej ks. biskup Kaszkiewicz – honorowy obywatel rejonu solecznickiego.

„Opatrzność Boża tak urządziła, że urodziłem się konkretnie w tym miejscu, w tym rejonie, który jest dla mnie bardzo bliski. Chociaż tak losy rzuciły, że musiałem zostawić nawet obywatelstwo litewskie, przyjąć białoruskie, ale sercem zawsze jestem z wami” – mówił ks. biskup. Urodzony w parafii ejszyskiej, przed 10 lat był proboszczem w kościele Ducha Świętego w Wilnie. Jak przyznał, niełatwo mu było pogodzić się z decyzją Ojca Świętego o jego przeniesieniu do Grodna. „Mimo że jestem w Grodnie biskupem, każdego dnia jestem razem z wami w modlitwie” – powiedział kapłan.

Jak zaznaczył, Grodno jest blisko, dzieli tylko granica administracyjna, którą, wyraził nadzieję, może kiedyś będzie łatwiej przekroczyć „Na pewno łączy nas wiara, ta ziemia, z którą jesteśmy zrośnięci, tradycje, zwyczaje, chrzest, a najważniejsza jest wiara” – stwierdził bp Kaszkiewicz.

Podziękował władzom rejonu za wyrazy uznania, za przyznanie mu honorowego obywatelstwa, które, jak przyznał, jest dla niego bardzo ważne. „Serdecznie dziękuję. Będę jeszcze bardziej się modlić w intencji całego rejonu, mieszkańców o pomyślność, o Boże błogosławieństwo dla każdego z was, szczególnie dla waszych rodzin” – powiedział ordynariusz diecezji grodzieńskiej.

Na uroczystość przybył z gratulacjami Konsul Generalny Ambasady RP w Wilnie Stanisław Cygnarowski, poseł Leonard Talmont, władze rejonu solecznickiego, duchowni, mieszkańce.

Dzisiaj ks. biskup Kaszkiewicz spotkał się również z wiernymi parafii Ducha Świętego w Wilnie. Podczas wspólnej modlitwy dziękował na 40 lat kapłaństwa i 25 lat biskupstwa.

Rada rejonu solecznickiego nadała tytuł Honorowego Obywatela Rejonu Solecznickiego ordynariuszowi diecezji grodzieńskiej biskupowi Aleksandrowi Kaszkiewiczowi 26 maja tego roku. Radni uhonorowali księdza biskupa za to, że jest autorytetem duchowym i moralnym, prowadzi działalność charytatywną i społeczną. Z propozycją nadania urodzonemu na Ziemi Solecznickiej biskupowi honorowego obywatelstwa wystąpili członkowie AWPL, ZPL i Towarzystwa Sportowego „Sokół”.

Aleksander Kaszkiewicz urodził się 23 września 1949 we wsi Podgajdzi w parafii Ejszyszki. Ukończył Wyższe Seminarium Duchowne w Kownie i 30 maja 1976 roku otrzymał święcenia kapłańskie. W latach 1976-1981 pracował w katedrze pw. Chrystusa Króla w Poniewieżu jako wikariusz. W 1981 r. został proboszczem parafii Ducha Świętego w Wilnie. W 1991r. papież Jan Paweł II mianował go biskupem nowo utworzonej diecezji grodzieńskiej. Sakrę biskupią otrzymał 23 maja 1991 z rąk arcybiskupa Tadeusza Kondrusiewicza.

Fot .salcininkai.lt

Komentarze   

 
#6 Bartosz 2016-06-13 21:36
Sympatyczna uroczystość, biskup trafił do zacnego wąskiego grona, trzeba przyznać że zasłużenie. Mieszkańcy rejonu solecznickiego mogą być z niego dumni.
Cytować | Zgłoś administratorowi
 
 
#5 Ola 2016-06-08 14:23
Skromny człowiek „Tyle tych pochwał, nie zasługuję na to" Ależ jak najbardziej zasłużony jest tytuł Honorowego Obywatela dla ks. biskupa Kaszkiewicza. Teraz rejon solecznicki ma trzeciego znamienitego patrona.
Cytować | Zgłoś administratorowi
 
 
#4 janusz 2016-06-07 19:38
Grodno i Wilno to sąsiedzkie miasta Wileńszczyzny, rozdzielone sztucznie przez Stalina granicą republik sowieckich, a dziś granicą państwową litewsko - białoruską. Tylko najbardzie żal ludzi, rozdzielonych rodzin, utraconych szans na harmonijny rozwój tej ziemi jako całości. Mówiąc skrótem, to zemsta Stalina spoza grobu.
Cytować | Zgłoś administratorowi
 
 
#3 Anna Gacek 2016-06-07 12:24
To była radosna i podniosła uroczystość uhonorowania godnego reprezentanta sławiącego rejon solecznicki. Trudno powiedzieć coś bardziej głębokiego ponad to, że "łączy nas wiara, ta ziemia, z którą jesteśmy zrośnięci, tradycje, zwyczaje, chrzest"...
Cytować | Zgłoś administratorowi
 
 
#2 W.Litwin 2016-06-06 21:07
ks biskup jak zwykle bardzo skromny
Cytować | Zgłoś administratorowi
 
 
#1 Młynarz 2016-06-05 19:43
To wspaniale, że Honorowymi obywatelami miejscowości zostają duchowni, ludzie wyjątkowi a nie tylko sztuczne 'autorytety'
Cytować | Zgłoś administratorowi
 

Dodaj komentarz

radiowilnowhite

EWANGELIA NA CO DZIEŃ

  • Poniedziałek, 23 grudnia 2024 

    Łk 1, 57-66

    Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

    Dla Elżbiety nadszedł czas rozwiązania i urodziła syna. Gdy sąsiedzi i krewni dowiedzieli się, że Pan okazał jej wielkie miłosierdzie, cieszyli się razem z nią. Przyszli ósmego dnia, aby obrzezać chłopca i nadać mu imię jego ojca Zachariasza. Lecz jego matka powiedziała: „Nic podobnego! Będzie miał na imię Jan”. Oni przekonywali ją: „Przecież nie ma nikogo w twojej rodzinie, kto by miał takie imię”. Za pomocą znaków pytali więc jego ojca, jak chce go nazwać. A on poprosił o tabliczkę i napisał: „Na imię mu Jan”. Wtedy zdumieli się wszyscy. I natychmiast otworzyły się jego usta, odzyskał mowę i wielbił Boga. Lęk padł na wszystkich ich sąsiadów. Po całej górskiej krainie Judei opowiadano o tym wszystkim, co się wydarzyło. A wszyscy, którzy o tym słyszeli, zastanawiali się i pytali: „Kimże będzie ten chłopiec?”. Bo rzeczywiście ręka Pana była z nim.

    Czytaj dalej...
 

 

Miejsce na Twoją reklamę
300x250px
Lietuva 24Litwa 24Литва 24Lithuania 24