W Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Wilnie (ul. Dominikańska 12) trwa Tydzień Miłosierdzia Bożego. W sobotę o godz. 16.00 Mszę św. w języku polskim odprawi ks. Marek Dettlaff OFM Conv., rektor kościoła Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Wilnie (franciszkański).

Zakon franciszkański jest najdłużej działającym na Litwie zakonem katolickim. Pierwsi franciszkanie przybyli na Litwę jeszcze przed jej chrztem i w dużej mierze to dzięki nim Litwa w latach 1386, 1387 została ochrzczona.

„W owym czasie wyszło rozporządzenie Cezara Augusta, żeby przeprowadzić spis ludności w całym państwie. Pierwszy ten spis odbył się wówczas, gdy wielkorządcą Syrii był Kwiryniusz. Wybierali się więc wszyscy, aby się dać zapisać, każdy do swego miasta. Udał się także Józef z Galilei, z miasta Nazaret, do Judei, do miasta Dawidowego, zwanego Betlejem, ponieważ pochodził z domu i rodu Dawida, żeby się dać zapisać z poślubioną sobie Maryją, która była brzemienna. Kiedy tam przebywali, nadszedł dla Maryi czas rozwiązania. Porodziła swego pierworodnego Syna, owinęła Go w pieluszki i położyła w żłobie, gdyż nie było dla nich miejsca w gospodzie”  (Łk 2,1-7).

Franciszkanin o. Marek Adam Dettlaff znany jest w wileńskim środowisku jako człowiek, który całe swoje zawodowe (czyt. kapłańskie) życie poświęcił porzuconej, zniszczonej i zaniedbanej najstarszej świątyni Wilna – kościołowi pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny na Piaskach. Co ciekawe, że to, co – wydaje się na pierwszy rzut oka – jednym z głównych jego działań, jest zaledwie dodatkiem jego kapłańskiej posługi. Wszak, jak mówi, to służba ludziom stanowi cel i sens jego życia. Zaś odzyskany kościół, potem – klasztor, to zaledwie środki w drodze do pozyskania dusz ludzkich dla Boga.

Rząd Litwy podjął decyzję o przekazaniu franciszkanom zabudowań klasztornych przy ul. Trakų 9/ Pranciškonų 1.

Kolekcję monet Wielkiego Księstwa Litewskiego przekazali w niedzielę franciszkanom przedstawiciele Komandorii Sandomierskiej Orderu św. Stanisława Biskupa Męczennika z siedzibą w Stalowej Woli – wiceprzeor Kazimierz Jańczyk oraz komandor Janusz Ogiński wraz z ks. prof. Stanisławem Koczwarą. Dar ten do niedawna był prywatną kolekcją ks. prof. Wilhelma Gaja-Piotrowskiego, kapłana z archidiecezji Wrocławskiej.