Helena Kowalska przyszła na świat 25 sierpnia 1905 r. w Głogowcu. Była trzecim z dziesięciorga dzieci Stanisława i Marianny Kowalskich. Ukończyła tylko trzy klasy, po czym pracowała jako pomoc domowa. W latach dziecięcych odkryła w sobie powołanie do służby Bożej, jednakże rodzice początkowo nie chcieli wyrazić zgody na jej wstąpienie do klasztoru.
W lipcu 1924 r. rozpoczęła pracę w Warszawie, aby zarobić na skromny posag, który pozwoliłby jej wejść na drogę zakonną. W dniu 1 sierpnia 1925 r. wstąpiła do Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia w Warszawie, przyjmując imię Faustyna. W tym zakonie przeżyła 13 lat, posługując w Krakowie, Warszawie, Płocku i Wilnie.
Ciężko chorowała na płuca oraz przewód pokarmowy. Cierpienia z tym związane głównie ofiarowywała za nawrócenie grzeszników. Dostąpiła wielu nadzwyczajnych łask, w tym objawień Jezusa Chrystusa. Na prośbę ks. Michała Sopoćki, swojego spowiednika i późniejszego błogosławionego, rozpoczęła notowanie mistycznych przeżyć. Zapiski te znane są jako „Dzienniczek".
Pod wpływem objawień rozpoczęła głoszenie znaczenia Bożego Miłosierdzia. Przyczyniła się do powstania obrazu Jezusa Miłosiernego (Jezu, ufam Tobie). Po trzech nieudanych próbach spełnienia skierowanego do niej w płockim klasztorze życzenia Pana Jezusa namalowania obrazu dopiero w Wilnie znalazła odpowiednie warunki do przystąpienia do realizacji powierzonej jej misji. Nieodzowną pomocą okazał się kapłan, którego znała już z wcześniejszych wizji, bł. ks. Michał Sopoćko.
To w Wilnie podczas objawień 13-14 września 1935 roku Pan Jezus podyktował dla siostry Faustyny słynną koronkę do Miłosierdzia Bożego, która ma być ratunkiem dla świata i grzeszników. Miała także wpływ na ustanowienie Święta Miłosierdzia Bożego.
Zmarła 5 października 1938 r. o godzinie 22.45. 7 marca 1992 r. Jan Paweł II wydał dekret o heroiczności cnót Siostry Faustyny Kowalskiej, a dekret o cudzie za jej wstawiennictwem – 21 grudnia 1992 r. Została ogłoszona świętą 18 kwietnia 1993 r. Dokonał tego Papież Jan Paweł II.
Koronkę do Miłosierdzia Bożego odmawia się na zwykłym różańcu składającym się z pięciu dziesiątek. Pan Jezus obiecał Siostrze Faustynie, że duszy, która ją odmawia, udzieli wiele łask.
"Nasz Dziennik" na podst. RS
