Teresa de Cepeda y Ahumada urodziła się w 1515 r. w Avili w Hiszpanii. Jako dziecko była zafascynowana żywotami świętych i w wieku siedmiu lat, wraz ze swym bratem Rodrigiem, uciekła z domu, by oddać życie jako męczennica wśród Maurów. Na szczęście wuj odkrył ich plany i w porę zawrócił oboje do domu.
W wieku 20 lat Teresa wstąpiła do klasztoru karmelitanek w rodzinnym mieście. Zobaczyła tu wielkie rozluźnienie i już od początku postanowiła to zmienić. Złożyła śluby zakonne w roku 1537.
Za natchnieniem Bożym przeprowadziła reformę swojego zakonu mimo wielu przeciwności. Plan Teresy polegał na powrocie do wcześniejszej, surowszej reguły zakonu karmelitów, i uzupełnieniu jej o nowe zwyczaje, takie jak: biczowanie raz w tygodniu (rozumiane jako umartwienie ciała) i chodzenie boso.
Skrajne ubóstwo cechujące nowo otwarty, zreformowany klasztor pod wezwaniem świętego Józefa, składający się tylko z małego domu i kaplicy, założony przez Teresę w roku 1562, początkowo wywołał skandal wśród mieszkańców i władz Ávili. Władze Ávili chciały odebrać jej ten klasztor, jednak silni wpływowi wspomożyciele Teresy, wśród których byli biskup i dobrze sytuowani mieszczanie, przemienili początkową niechęć władz i mieszczan w poparcie.
Wraz ze świętym Janem od Krzyża św. Teresa jest uważana za założycielkę karmelitów bosych i w tym doprowadziła do rozłamu zgromadzenia karmelitów.
Pan Bóg doświadczył Teresę wieloma innymi cierpieniami. Trapiły ją nieustannie dolegliwości ciała, jak choroby, osłabienie i gorączka. Równie ciężkie były cierpienia duchowe, jak oschłości, skrupuły, osamotnienie. Wszystko to znosiła z heroicznym poddaniem się woli Bożej. Na podstawie własnych doświadczeń napisała wiele dzieł, zawierających głęboką naukę o życiu mistycznym.
Zmarła 4 października 1582 r. w wieku 67 lat w klasztorze karmelitańskim w Alba de Tormes koło Salamanki.
Została beatyfikowana w roku 1614 przez papieża Pawła V, a kanonizował ją w roku 1622 Grzegorz XV. W 1970 roku papież Paweł VI ogłosił ją doktorem Kościoła, nadał jej tytuł „doktora mistycznego”.
Św. Teresa z Avila, nazywana też św. Teresą Wielką, jest patronką Hiszpanii, szachistów, chorych - zwłaszcza uskarżających się na bóle głowy i serce, dusz w czyśćcu cierpiących, ludzi prześladowanych za swoją pobożność, Ruchu Rodzin Nazaretańskich.
Na podst. brewiarz.pl, pl.wikipedia.org