Uroczystość poprzedziła msza św., której przewodniczył biskup koszedarski Jonas Ivanauskas. Wśród koncelebransów był proboszcz parafii pw. św. św. apostołów Piotra i Pawła ks. prałat Wojciech Górlicki.

Kaplica ma wysokość 8,5 m. Na pierwszym poziomie kaplicy stanął dębowy krzyż z rzeźbą Jezusa Ukrzyżowanego, a na drugim – rzeźba Matki Bożej.

Odbudowa kaplicy na autentycznym miejscu niestety nie była możliwa, gdyż obecnie jej fundamenty znajdują się pod rondem ulic Antakalnio i Olandų. Odbudowana kapliczka stanęła więc na pobliskim placu Jana Pawła II, w odległości około 18 metrów od jej dokładnego miejsca historycznego, maksymalnie zachowując dawną oś wizualną od obecnej ulicy T. Kosciuškos.

Kaplica Pana Jezusa przed kościołem św. Piotra i Pawła wzniesiono dla upamiętnienia miejsca, w którym znajdowały się najwcześniejsze drewniane kościoły i cmentarz. Najwcześniejsze źródło wskazujące na lokalizację kaplicy pochodzi z początku XVIII wieku (do 1737 r.).

Z zachowanych źródeł wiadomo, jak wyglądała kaplica, uwieczniona na starych fotografiach, pocztówkach, rysunkach. Była to ceglana, otynkowana, dwupoziomowa barokowa kompozycja, harmonijnie wkomponowana w ówczesne otoczenie. Obok kaplicy rosła ogromna stara lipa, zwana także lipą Gosztowta – według przekazów zasadził ją Piotr Gosztowt (pierwsza połowa XIV wieku).

Po II wojnie światowej, kiedy w czasach sowieckich rozpoczęła się odbudowa ulic, zostały zburzone niektóre budynki należące do kościoła Świętych Apostołów Piotra i Pawła. Około 1953 roku taki los spotkał również stojącą przed kościołem kapliczkę Pana Jezusa. Przed rozbiórką kaplicy wykonano jej rysunki. Na ich podstawie i powstał projekt odbudowy.

Odbudowę barokowej kapliczki sfinansowała fundacja charytatywna „Fondas Janukonis”.

• Title Title
•