Florian z Lauriacum urodził się ok. 250 roku w Zeiselmauer (Dolna Austria). W młodym wieku został dowódcą wojsk rzymskich, stacjonujących w Mantem, w pobliżu Krems (obecnie w północno-wschodniej Austrii).
Podczas prześladowania chrześcijan przez Dioklecjana został aresztowany wraz z 40 żołnierzami i przymuszony do złożenia ofiary bogom. Wobec stanowczej odmowy wychłostano go i poddano torturom. Przywiedziono go do obozu rzymskiego w Lorch koło Wiednia. Namiestnik prowincji, Akwilin, starał się groźbami i obietnicami zmusić oficera rzymskiego do odstępstwa od wiary. Kiedy jednak te zawiodły, kazał go biczować, potem szarpać jego ciało żelaznymi hakami, wreszcie uwiązano kamień u jego szyi i zatopiono go w rzece Enns. Miało się to stać 4 maja 304 roku. Jego ciało odnalazła wdowa Waleria i ze czcią je pochowała. Nad jego grobem wystawiono z czasem klasztor i kościół.
W roku 1184 na prośbę księcia Kazimierza Sprawiedliwego, syna Bolesława Krzywoustego, Kraków otrzymał znaczną część relikwii św. Floriana. W delegacji odbierającej relikwie miał się znajdować także bł. Wincenty Kadłubek, późniejszy biskup krakowski. Ku ich czci wystawiono w dzielnicy miasta, zwanej Kleparzem, okazałą świątynię. Kiedy w 1528 r. pożar strawił tę część Krakowa, ocalała jedynie ta świątynia. Odtąd zaczęto św. Floriana czcić w całej Polsce jako patrona podczas klęsk pożaru, powodzi i sztormów. Kraków jeszcze dzisiaj obchodzi pamiątkę św. Floriana jako święto.
Św. Florian jest patronem Austrii, ponadto patronuje wykonawcom zawodów wiążących się z ogniem – hutnikom, strażakom i kominiarzom, a także garncarzom i piekarzom.
W kaplicy przykościelnej w Bujwidzach (rejon wileński) przechowywana jest rzeźba relikwii św. Floriana. Została ona przywieziona z Rzymu do Bujwidz w XVIII w. przez przedstawicieli rodziny Brzostowskich-Radziszewskich, którzy wówczas zarządzali majątkiem w Bujwidzach. Dziś ta relikwia Corpisanti przechowywana jest w swoim pierwotnym miejscu – we wnęce ołtarza w kształcie jaskini, wykonanego z żelaza, w niezwykłej czworobocznej kaplicy w kształcie piramidy, w której chowani byli zmarli z rodziny.
Corpisanti (łac. święte ciała) to rzeźba postaci ludzkiej, łącząca świętą relikwię i pojemnik z relikwiarzem. Zawierają kości pierwszych świętych ze starożytnych rzymskich katakumb. Corpisanti wykonywane były w Rzymie w XVIII-XIX w., skąd trafiły do ponad 20 krajów na świecie, w tym na Litwę.
