Jego organizatorem była jedna z najstarszych organizacji polskich na Wileńszczyźnie – Katolickie Stowarzyszenie Polaków na Litwie. Rozpoczęła je prezeska KSPL Paulina Mielko. „Dziękujmy Panu Bogu, że pozwolił nam tu być razem, aby mówić o Bożym Miłosierdziu” – powiedziała witając zgromadzonych Mielko.
Święto rozpoczęło się na poetycką nutę. Poeta wileński Aleksander Śnieżko zaprezentował wiersze z tomiku „Szukałem Cię, Jezu”: „Droga przez krzyż”, „Niedzielny gość”, Od rozdwojenia do harmonii”. Ponadto przeczytał własne poetyckie rozważania stacji Drogi Krzyżowej w Kalwarii Wileńskiej „Idąc Twym śladem”. Najmłodsza uczestniczka święta Marika Koržovaitė popisywała się recytacją wierszy Jana Pawła II i ks. Jana Twardowskiego. Paulina Mielko też sięgnęła do poezji, czytając wiersz niedawno zmarłego poety Ernesta Brylla. Niejednokrotnie uczestniczący w imprezach Katolickiego Stowarzyszenia Jarosław Królikowski niejako muzycznie uzupełniał poezję Aleksandra Śnieżki śpiewając przy akompaniamencie gitary jego wiersze „Za Tobą pójdę” i „Ave Maryja”. Zabrzmiały też piosenki nawiązujące do święta Zmartwychwstania Pańskiego i Święta Miłosierdzia Bożego pod przewodnictwem katechety Romualda Tuczkowskiego. Gabriela Rusakiewicz i Emilia Karpowicz z Gimnazjum im. Jana Pawła II śpiewały o wielkości Boga, o chlebie i winie i o bratnich duszach.
S. Irma ze Zgromadzenia Sióstr Miłosierdzia Bożego wraz z Romualdem Tuczkowskim przy pomocy paru uczestników imprezy zaprezentowali scenkę o Miłosierdziu Bożym. Jezus Miłosierny przychodzi do każdego człowieka, puka do jego serca. Nawet jeśli serce człowieka jest zabrudzone, to gdy człowiek otworzy swe serce na Jezusa, to Jezus w swym Miłosierdziu wybieli je z największego brudu, czyli z największych grzechów.
Wykorzystując środki audiowizualne s. Irma opowiedziała o obrazie „Jezu, ufam Tobie” namalowanego według wskazówek siostry Faustyny Kowalskiej przez artystę-malarza Eugeniusza Kazimirowskiego w 1934 r. w Wilnie. Jak mówiła s. Irma, spojrzenie Jezusa z obrazu jest jak spojrzenie z Krzyża, a ono było pełne miłości. Z otwartego serca Jezusa wypłynęła krew i woda, przedstawione na obrazie przez promienie czerwony i biały. Symbolizują one sakramenty Kościoła: biały – chrzest, czerwony – spowiedź i komunię św. Napis u dołu „Jezu, ufam Tobie”, mówi nam, że Jezus potrzebuje naszego zaufania Jemu. Ciemne tło na obrazie świadczy, że bez Jezusa jest tylko ciemność, która jest symbolem grzechów ludzkich. Obraz jest jak ikona, ma do nas przemawiać...
Świętu towarzyszyła wystawa rysunków dzieci z wileńskiej szkoły-przedszkola „Wilia” oraz laureatów konkursu Szkoły Sztuk Pięknych w Pogirach „Duchowość Wielkanocy” (lit. „Velykų dvasia). Jak powiedziała oceniając wystawę Renata Utowka, plastyczka z Gimnazjum im. F. Ruszczyca w Rudominie i Szkoły Sztuk Pięknych w Pogirach, wszystkie prace są na dobrym poziomie.
Były też różne gry. Jedna z nich polegała na tym, kto prędzej trzymając w ręku łyżkę z jajkiem, dobiegnie do niego, okręcając się wokół i wróci do miejsca startu.
O Godzinie Miłosierdzia – 15.00 – wszyscy zebrani pod przewodnictwem Łukasza Korżowa odmówili Koronkę do Miłosierdzia Bożego. Ks. Rimas Vinčaitis z kościoła Niepokalanego Poczęcia NMP w Wilnie przeczytał akt zawierzenia świata Bożemu Miłosierdziu, który ogłosił papież Jan Paweł II 17 sierpnia 2002 r. w Łagiewnikach podczas ostatniej swej pielgrzymki do Polski. Nie zabrakło też agapy – wspólnego posiłku, podczas którego zgromadzeni mogli podzielić się swymi radościami i troskami.
Jan Lewicki
Rota
