Zakończyły się Opieki Matki Bożej Ostrobramskiej

2023-11-19, 18:49

Religia

wielkość czcionki Zmniejsz czcionkę Powiększ czcionkę
Wydrukuj
Email
Add new comment

Oceń ten artykuł

(0 głosów)

Fot. Jerzy Karpowicz

W niedzielę 19 listopada zakończyły się Opieki Matki Bożej Ostrobramskiej. Podczas Opiek w sposób szczególny przypomniano wizytę papieża Jana Pawła II na Litwie sprzed 30 lat. Papież wskazał wówczas Ostrą Bramę jako szczególne miejsce spotkania z Matką Chrystusa i Matką Kościoła oraz jako miejsce jedności wiernych całego kraju.

Co roku tłumy wiernych różnych narodowości przybywają na Odpust Matki Boskiej Ostrobramskiej w Wilnie, by dziękować za wszelkie łaski otrzymane od Boga. W tym roku oktawa Opiek ku czci NMP Ostrobramskiej przypadła na dni 12-19 listopada.

W poszczególne dni Opiek podczas Mszy św. wierni modlili się za różne grupy i organizacje społeczne i kościelne, za pracowników służby zdrowia, oświaty i nauki, za urzędników państwowych oraz za wszystkich, którzy troszczą się o dobro nasze, społeczeństwa i państwa. "Wierzymy, że tegoroczne Opieki przyczynią się do większej jedności, szacunku i troski o siebie nawzajem w naszym społeczeństwie" – informowała parafia św. Teresy w Wilnie.

Ostatniego dnia Opiek w Kaplicy Ostrobramskiej odbyła się msza święta w intencji Litwy celebrowana przez Biskupów Litwy, natomiast w kościele odprawiono nabożeństwo w intencji uczestników Odpustu.

Na zaproszenie arcybiskupa Gintarasa Grušasa kazanie podczas Mszy św. wygłosił biskup telszański Algirdas Jurevičius.

„Przybyliśmy wszyscy jako pielgrzymi do Ostrej Bramy, do Matki Bożej Miłosierdzia nie tylko o to, by o coś prosić, ale żeby także popatrzeć z podziwem na wewnętrzną siłę kobiety stojącej pod Krzyżem i modlić się o wytrwałość w noszeniu wszystkich życiowych trudności i krzyży. Ta, która była złączona z Bożym Synem więzami krwi i matczyną miłością, tam u stóp krzyża, przeżywała zjednoczenie w cierpieniu. Ona jedna, mimo bólu matczynego serca, wiedziała, że to cierpienie ma sens. Nasza uroczystość odbywa się w czasie, gdy trwa wojna na Ukrainie, wojna w Ziemi Świętej z absurdalnym dramatem niezliczonych ofiar. Odczytujemy znaki czasu i dziękujemy Bogu za pocieszenie, że cierpienie ma sens. Moi drodzy jest to szczególny czas także dla kościoła katolickiego, który na nowo odkrywa swoją synodalną tożsamość i umacnia się jako wspólnota. W październiku uczestniczyłem wraz z waszym arcybiskupem w synodzie biskupów w Watykanie. Często pojawia się pytanie, co ten synod oznacza, dlaczego został przez papieża zwołany. Wyrażenie synod przetłumaczone z języka greckiego oznacza przemierzanie drogi razem. Synod jest więc namysłem całego kościoła nam nim samym – jakim jesteśmy kościołem? Czy odczuwamy obecność Pana Jezusa we wspólnocie, czy dajemy się prowadzić przez Ducha Świętego, czy kościół traktujemy jako swój dom, swoją wspólnotę, w której się angażujemy, bierzemy za nią odpowiedzialność i umacniamy ją?” – mówił biskup telszański Algirdas Jurevičius.

W trakcie Opiek był rozważany tekst pieśni Magnificat (Łk 1, 47-55), w której Maryja wychwala Boga za udzielone Jej łaski i za wywyższenie, które uczyniło Ją Matką Zbawiciela, a tym samym Matką wszystkich, którzy do Niego należą. Maryja jest podana za przykład, w jaki sposób powinniśmy wychwalać Pana i Mu dziękować.

***

„Sanktuarium Ostrej Bramy od wielu stuleci jest celem licznych pielgrzymów, którzy przybywają tu każdego dnia, aby powierzyć Matce Miłosierdzia radości i troski swego życia. Świątynia ta stała się zatem uprzywilejowanym miejscem spotkania z Matką Chrystusa i Matką Kościoła" – tak o sercu Wilna w roku 1994 mówił bł. Jan Paweł II.