Profesor Akademii Katolickiej w Warszawie, jezuita o. Marek Blaza podkreśla w rozmowie z Radiem Watykańskim – Vatican News, że odpust jest darowaniem wobec Boga kary doczesnej za grzechy zgładzone już co do winy. „Tę łaskę może uzyskać chrześcijanin odpowiednio przygotowany pod określonymi warunkami. Pośrednictwo Kościoła jest nieodzowne do tego, aby taki odpust uzyskać. Najpierw trzeba powiedzieć, że odpust można uzyskać albo dla samego siebie, albo za osoby zmarłe. To znaczy odpustu nie można ofiarować za inną osobę żywą” – powiedział.

Dodał, że sama idea odpustu wywodzi się z faktu, że pierwotnie pokuty za grzechy były bardzo długie, mogły trwać miesiącami, a nawet latami. „Dlatego jeżeli ktoś umierał podczas odprawiania pokuty, było pytanie co z tymi pokutami? W Kościele panowało przekonanie, że taki zmarły, chociaż te winy są mu już darowane, to jednak powinien odpokutować za grzechy również na tamtym świecie. Stąd pomoc odpustowa polega na tym, że można takiemu zmarłemu poprzez ofiarowanie odpustu skrócić czas tych kar, które są wynikiem popełnionych grzechów” – zaznaczył jezuita.

O. Blaza przypomina, że odpusty dzieli się na cząstkowe i zupełne. Decydująca jest tutaj wolność od grzechów – uzyskujący odpust nie powinien być przywiązany nawet do grzechu powszedniego, jeżeli chce uzyskać odpust zupełny. W każdym wypadku zwykłymi warunkami jest przyjęcie Komunii świętej, modlitwy: „Ojcze Nasz” i Wierzę w Boga oraz dowolna modlitwa w intencjach Ojca Świętego. Spowiedź nie jest konieczna, chyba że chcący uzyskać odpust byłby w stanie grzechu ciężkiego.

Profesor Akademii Katolickiej w Warszawie wskazał, że modlitwa Kościoła pomaga zmarłym, znajdującym się w czyśćcu, żeby ta droga z czyśćca do nieba, „to przejście, oczyszczenie zostało skrócone”. „Tym zajmuje się Kościół pielgrzymujący zwłaszcza w tych dniach, pierwszych ośmiu dniach miesiąca listopada” – dodał o. Blaza.