Papież poświęcił swoją homilię sakramentowi pokuty i pojednania. Zaznaczył, że w centrum spowiedzi są nie nasze grzechy, ale Boże przebaczenie. Pojednanie jest przede wszystkim wyjściem miłosiernego Ojca ku nam, a nie tylko naszym krokiem skierowanym ku Bogu. „Odkryjmy spowiedź na nowo jako sakrament radości, gdzie zło, które nas zawstydza, staje się okazją do doświadczenia serdecznego uścisku Ojca. To jest właśnie sedno spowiedzi” – wskazał Franciszek.
Podkreślił, że na drodze przebaczenia zawsze towarzyszy nam Maryja, która podczas zwiastowania, będącego dla niej źródłem niepokoju, z ufnością powierza się Bogu. „Wystarczyło jej zapewnienie Boga – «nie lękaj się». Przylgnęła do Niego, tak jak my chcemy to uczynić tego wieczoru” – powiedział papież.
Ojciec Święty zauważył, że okrutna wojna, tocząca się na Ukrainie, powoduje śmierć i wywołuje u wszystkich przerażenie. „Mamy poczucie bezsilności i niewystarczalności. Trzeba, by nam też powiedziano: «nie lękaj się». Ale ludzkie uspokojenia nie wystarczają, potrzebujemy pewności Bożego przebaczenia” – powiedział Franciszek.
Po nabożeństwie pokutnym papież dokonał uroczystego Aktu Poświęcenia ludzkości, a szczególnie Rosji i Ukrainy, Niepokalanemu Sercu Maryi.
„W tej godzinie ludzkość, wyczerpana i wstrząśnięta, stoi wraz z Tobą pod krzyżem. I potrzebuje zawierzyć się Tobie, potrzebuje poprzez Ciebie poświęcić się Chrystusowi. Naród ukraiński i naród rosyjski, które czczą Cię z miłością, uciekają się do Ciebie… ” – to słowa z tekstu modlitwy poświęcenia, którą w jedności z całym Kościołem powszechnym wypowiedział dziś papież Franciszek.
Akt został odczytany przed figurą Matki Bożej, która na co dzień znajduje się w Sanktuarium Matki Boskiej Fatimskiej San Vittorino pod Rzymem.
Modlitwa, którą wygłosił Ojciec Święty, stanowi prosty i pokorny gest tego, kto wierzy i ufa w moc modlitwy, a nie w siłę zbrojeń.
Na zakończenie aktu konsekracji także dzwony Bazyliki św. Piotra towarzyszyły wezwaniu Matki Bożej, aby za jej pośrednictwem, jak mówi modlitwa papieska: „Miłosierdzie Boże rozlało się na ziemię i aby słodki rytm pokoju na nowo kształtował nasze dni. Niewiasto, któraś powiedziała Bogu «tak» i na którą zstąpił Duch Święty, przywróć pośród nas Bożą harmonię. Ożyw nasze oschłe serce, Ty, która jesteś «żywą, nadziei krynicą». Ty, któraś utkała człowieczeństwo Jezusa, uczyń nas budowniczymi komunii. Ty, która przemierzałaś nasze drogi, prowadź nas drogami pokoju. Amen”.
Papież wcześniej zachęcił biskupów z całego świata oraz kapłanów i wiernych, aby w piątek „przyłączyli się do niego w modlitwie o pokój i poświęceniu oraz zawierzeniu Rosji i Ukrainy Niepokalanemu Sercu Maryi”.
Tego aktu w tym samym dniu w sanktuarium w Fatimie dokonał kardynał Konrad Krajewski, jako wysłannik Ojca Świętego.
W objawieniu z 13 lipca 1917 r. w Fatimie Matka Boża prosiła o poświęcenie Rosji Jej Niepokalanemu Sercu, stwierdzając, że jeśli prośba ta nie zostanie spełniona, Rosja będzie szerzyć „swoje błędy na całym świecie, podejmując wojny i prześladowanie Kościoła”. Po objawieniach w Fatimie miało miejsce kilka aktów poświęcenia Niepokalanemu Sercu Maryi: w 1942 roku całego świata, w 1952 roku narodów Rosji. W 1984 roku św. Jan Paweł II zawierzył wszystkie narody świata.
Na podst. vaticannews.va, inf. wł.
