2 niedziela Adwentu

Łk 3, 1-6

Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

W piętnastym roku panowania cesarza Tyberiusza, kiedy Poncjusz Piłat był namiestnikiem Judei, Herod tetrarchą Galilei, jego brat Filip tetrarchą Iturei i ziemi Trachonu, Lizaniasz tetrarchą Abileny; za najwyższych kapłanów Annasza i Kajfasza, przemówił Bóg na pustyni do Jana, syna Zachariasza. Przeszedł on wszystkie krainy nad Jordanem i głosił chrzest nawrócenia na odpuszczenie grzechów. Tak bowiem jest napisane w księdze mów proroka Izajasza: „Głos, który woła na pustyni: Przygotujcie drogę Pana! Wyprostujcie Jego ścieżki! Każda dolina niech będzie wypełniona, a wszystkie góry i pagórki niech zostaną zrównane! Drogi kręte niech będą wyprostowane, a wyboiste niech staną się gładkimi! Wtedy każde stworzenie ujrzy zbawienie Boga”.

Adwentowe nawrócenie

Jest czas Adwentu, czas oczekiwania. Wykorzystajmy go dobrze, aby przygotować drogę Panu. Wyjdźmy na pustynię, aby się wyciszyć i modlić, i usłyszeć głos Boga. To trudne w codziennym życiu, ale spróbujmy znaleźć chwilę dla Pana. Pomódlmy się, przeczytajmy fragment Ewangelii i zastanówmy się nad naszym życiem, nabierzmy dystansu wobec problemów. Ustawmy na nowo naszą hierarchię wartości: Bóg i miłość, bliźni... Stańmy w prawdzie i zacznijmy pracować nad sobą. Niech pomoże nam w tym postawa Jana, człowieka wielkiej pokory, który wie, że najważniejszy jest Pan.

Panie, pokaż mi, proszę, co w moim życiu wymaga uporządkowania, i wspieraj mnie w moim nawróceniu.