Łk 21, 1-4

Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

Przebywając w świątyni, Jezus spojrzał i zobaczył bogatych ludzi, którzy wrzucali swe ofiary do skarbony. Zauważył też pewną ubogą wdowę, która wrzuciła tam dwie drobne monety. Wtedy powiedział: „Naprawdę mówię wam: Ta uboga wdowa wrzuciła więcej niż wszyscy inni. Oni bowiem wrzucali na ofiarę z tego, co im zbywało, a ona ze swego ubóstwa wrzuciła wszystko, co miała na utrzymanie”.

Katecheza ubogiej wdowy

Uboga wdowa oddała na ofiarę wszystko, co miała na utrzymanie. Czy my potrafilibyśmy tak uczynić? Przecież nieraz doświadczyliśmy tego, że gdy coś dajemy, to tak naprawdę nic nie tracimy, a wręcz odwrotnie, zyskujemy. Dlaczego zatem nie jesteśmy ofiarni? Dlaczego nie potrafimy do końca zaufać Bogu? Czy nie umiemy tak naprawdę kochać? Czy jesteśmy zbyt przywiązani do dóbr materialnych? Czy może przeszkadza nam w tym pycha? To dobry czas, aby przemyśleć swoją postawę. Weźmy przykład z tej wdowy: Bądźmy ubodzy, czyli całe swoje życie powierzmy Bogu.

Jezu, pomóż mi, bym nie szukał zabezpieczenia w sobie, abym umiał z każdą potrzebą zwracać się do Ciebie.