Kult Serca Jezusowego wywodzi się z czasów średniowiecza. Początkowo miał on charakter prywatny, z czasem ogarnął szerokie rzesze społeczeństwa.
Główna zasługa w rozpowszechnieniu nabożeństwa do Najświętszego Serca Pana Jezusa przypada skromnej zakonnicy św. Małgorzacie Marii Alacoque (1647-1690) z klasztoru wizytek w Paray-le-Monial. Jezus wielokrotnie objawiał świętej swoje Serce. W objawieniach tych Chrystus polecił, aby ustanowiono święto ku czci Jego Serca w pierwszy piątek po oktawie Bożego Ciała oraz odprawiania specjalnego nabożeństwa. Wiernym, którzy będą oddawać cześć Boskiemu Sercu, obiecał wiele łask (12 obietnic Jezusa).
Stolica Apostolska dopiero po długich, ścisłych i dokładnych badaniach zezwoliła na obchodzenie uroczystości Najświętszego Serca Jezusa. Pierwszy zatwierdził ją papież Klemens XIII w 1765 roku, a Pius IX w roku 1856 rozszerzył to święto na cały Kościół.
Kościół widzi w nabożeństwie do Serca Jezusowego znak miłości Boga ku ludziom. Chce także rozbudzić w sercach ludzkich wzajemną miłość ku Bogu poprzez to nabożeństwo.
Czerwiec to miesiąc szczególnego kultu Serca Jezusowego. To także czas, kiedy codziennie odprawiane są nabożeństwa (tzw. czerwcowe) i śpiewana jest Litania do Najświętszego Serca Pana Jezusa.
A już dziś wieczorem, w uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa, biskupi zebrani na zebraniu plenarnym Konferencji Episkopatu Polski uroczyście ponowią w Bazylice Najświętszego Serca Pana Jezusa w Krakowie akt poświęcenia Polski Sercu Jezusa w 100. rocznicę tego wydarzenia (27 lipca 1920 roku na Jasnej Górze Episkopat Polski dokonał poświęcenia Ojczyzny Najświętszemu Sercu Pana Jezusa. Akt ten ponowiono rok później w Krakowie, w Bazylice Najświętszego Serca Pana Jezusa, przy okazji konsekracji świątyni).
