„Duchowy most łączący Polskę i Litwę”. Dziękczynienie za beatyfikację Michała Giedroycia

2019-06-22, 15:09

Religia

wielkość czcionki Zmniejsz czcionkę Powiększ czcionkę
Wydrukuj
Email
Add new comment

Oceń ten artykuł

(1 głos)

„Wzór życia brata Michała inspiruje nas do tego, abyśmy otworzyli serca na miłość Boga, przyjęli słowo Boże, zauważali Jego dzieła, przeżyli niezwykłe spotkanie z Jezusem Ukrzyżowanym, który czyni nas nowymi ludźmi” – powiedział arcybiskup, metropolita wileński Gintaras Grušas podczas uroczystości dziękczynnych za beatyfikację Michała Giedroycia.

W kościele św. Wawrzyńca w Widzieniszkach w rejonie malackim trwają w sobotę uroczystości dziękczynne za beatyfikację pochodzącego z tych okolic średniowiecznego zakonnika Michała Giedroycia.

„Dzisiaj jest wspaniałe święto. Za przyczyną błogosławionego Michała sięgamy korzeni chrześcijańskiej Litwy, a jednocześnie Sakramentu Chrztu, naszego osobistego powołania do bycia prawdziwymi uczniami Jezusa – podczas Mszy św. powiedział arcybiskup Grušas. – Wzór życia brata Michała inspiruje nas do tego, abyśmy otworzyli serca na miłość Boga, przyjęli słowo Boże, zauważali Jego dzieła, przeżyli niezwykłe spotkanie z Jezusem Ukrzyżowanym, który czyni nas nowymi ludźmi”.

Trzeci błogosławiony z Litwy

Metropolita wileński przypomniał zebranym, że podczas swojej wizyty na Litwie papież Franciszek zachęcał do poszukiwania własnych korzeni, przypomnienia sobie świadków wiary i brania z nich przykładu. Ojciec Święty wymienił postacie świętych i błogosławionych związanych z Litwą: św. Kazimierza, św. Rafała Kalinowskiego, św. Andrzeja Bobolę, bł. Jerzego Matulewicza, św. Faustynę, bł. Michała Sopoćko, bł. Teofila Matulionisa.

Beatyfikowany w listopadzie 2018 roku Michał Giedroyć jest trzecim błogosławionym z Litwy.

Abp Grušas podkreślił, że bł. Michał, beatyfikowany po ponad pięciuset latach od swojej śmierci, zaprasza nas do podążania śladami Jezusa i „sprawowania opieki nad maluczkimi, którzy przyjęli miłość Pana i nią żyli”.

„Błogosławiony Michał zawsze dążył do tego, aby być z Jezusem (…). Bóg nagrodził oddanego, uniżonego sługę Michała nadprzyrodzonymi darami, a on sam wykorzystywał je miłując bliźniego, dodając otuchy innym w cierpieniu duchowym i fizycznym, zwracając człowieka ku Bogu mocą modlitwy. Właśnie w ten sposób Bóg realizuje dzieło zbawienia ludzkości” – powiedział metropolita wileński.

Bł. Michał łączy dwa narody – polski i litewski

Arcybiskup wileński przywołał też słowa przedstawiciela papieża Franciszka, prefekta Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych kardynała Angelo Becciu, który podczas Mszy świętej dziękczynnej w Krakowie, 8 kwietnia, zaznaczył, że świadectwo życia bł. Michała, „charakteryzujące się akceptacją ograniczeń fizycznych oraz złączeniem własnego cierpienia z Jezusem Ukrzyżowanym, staje się dzisiaj dobrą nowiną dla tych wszystkich, którzy, podobnie jak on, często zostają odsunięci na margines społeczeństwa z powodu ich słabości fizycznej, ze względu na podeszły wiek lub na inne ułomności czy niedoskonałości”. „Jest on dobrą nowiną dla tych wszystkich, którzy czują się nieszczęśliwi, zawiedzeni, odrzuceni, poranieni negatywnymi doświadczeniami życiowymi i którzy utracili poczucie własnej godności. Im wszystkim wskazuje, poprzez przykład własnego życia, źródło prawdziwego szczęścia, a jest nim zaufanie i głęboka wiara w Pana Boga, który pomaga każdemu w przyjmowaniu własnych codziennych krzyży” – wypowiedź kardynała Becciu zacytował arcybiskup wileński.

Abp Grušas podkreślił też, że bł. Michał łączy dwa narody – polski i litewski. „Bóg poprzez Kościół błogosławi szczególny związek Litwy i Polski, darowując jeszcze jednego błogosławionego, wyciskając tym samym pieczęć duchową. Módlmy się, aby za wstawiennictwem błogosławionego Michała Giedroycia, nasze kraje kontynuowały wspólną drogę pielgrzymstwa, a każdy z nas odnalazł w sobie pokorę serca, której nauczał błogosławiony brat Michał” – powiedział metropolita wileński.

Syn litewskiej ziemi

W uroczystościach dziękczynnych w Widzieniszkach wzięła udział delegacja duchownych z Krakowa na czele z metropolitą krakowskim Markiem Jędraszewskim. W Krakowie bł. Michał spędził 25 lat swego życia i został pochowany w krakowskim kościele św. Marka.

Metropolita krakowski podkreślił, że polski i litewski narody od początku łączyły postaci świętych. Pierwszą z nich była św. Jadwiga, która w 1384 przywiozła z Węgier do Polski niezwykły krucyfiks, wykonany z lipowego drewna. Królowa często modliła się przed nim i jak głosi tradycja – usłyszała głos Chrystusa, który z wysokości Krzyża wezwał ją do przyjęcia za małżonka Wielkiego Księcia Litewskiego Władysława Jagiełłę.

Wskazał na to, że bł. Michał „stanowi kolejny duchowy most łączący Polskę i Litwę i który nam wszystkim pozwala dzisiaj przeżywać wspólnotę jednego Bożego ludu, żyjącego w Kościele katolickim”.

„Syn litewskiej ziemi, na której przeżył czterdzieści lat, a równocześnie święty Krakowa, w którym przeżył kolejnych dwadzieścia pięć lat i w którym umarł i został pochowany – powiedział biskup Jędraszewski. – Przebywając jako pokorny zakrystianin w kościele św. Marka w Krakowie, bardzo wiele czasu poświęcał na osobistą modlitwę. Kontemplował zwłaszcza Chrystusową mękę, klęcząc przed wielkim krucyfiksem, który wtedy znajdował się na łuku tęczowym kościoła, a który od XVIII wieku znajduje się w jego głównym ołtarzu. Pewnego razu wyznał swojemu spowiednikowi, Janowi ze Żmigrodu, że z wysokości tego Krzyża przemówił do niego sam Chrystus, mówiąc: „Bądź cierpliwy aż do śmierci, a dam Ci koronę życia”.

Biskup krakowski zaapelował, aby we współczesnym świecie, który chce „tak żyć, jakby Pana Boga nie było”, „trwać z cierpliwością przy Krzyżu Pana naszego Jezusa Chrystusa, w którym jedynie jest nasza nadzieja”.

Po Mszy św. do specjalnej kaplicy bł. Michała Giedroycia zostały przeniesione przekazane litewskim duchownym podczas uroczystości w Krakowie relikwie błogosławionego.

I. K.

***

Michał Giedroyć urodził się około 1425 r. w Widzieniszkach lub Giedrojciach, obecny rejon malacki. Pochodził z rodziny kniaziów litewskich. W młodości dużo chorował i miał jedną nogę krótszą. Poświęcał wolny czas na modlitwę, szczególnie do Chrystusa Ukrzyżowanego, którego wizerunek nosił na piersiach. W wieku 35 lat wstąpił do Zakonu Kanoników Regularnych od Pokuty (biali augustianie) w Bystrzycy nieopodal Ostrowca na Białorusi. Krótko po tym wysłano go do klasztoru przy kościele św. Marka w Krakowie. Na Akademii Krakowskiej uzyskał tytuł bakałarza teologii. Pozostał jedynie przy święceniach zakonnych rezygnując ze święceń kapłańskich. Posługiwał jako zakrystian. Prowadził bardzo surowy tryb życia, dużo się modlił. Zmarł w opinii świętości w 1485 roku. Jego szczątki spoczywają w kościele św. Marka w Krakowie.

Był czczony jako błogosławiony, jednakże oficjalne starania o jego beatyfikacje zakończyły się niepowodzeniem. Wznowiono je w XX w. dzięki staraniom ks. Wacława Świerzawskiego, ówczesnego proboszcza w kościele św. Marka. W 1985 roku przygotowano nowennę do Michała Giedroycia trwającą dziesięć lat. 11 maja tegoż roku odprawiono w kościele mariackim w Krakowie uroczystą Mszę świętą w intencji szybkiej beatyfikacji duchownego, którą celebrowali kardynałowie: Józef Glemp, Franciszek Macharski i Henryk Gulbinowicz.

8 listopada 2018 roku papież Franciszek potwierdził istnienie kultu Michała Giedroycia od czasów niepamiętnych, dokonując tym samym tzw. beatyfikacji równoważnej.

Bł. Michał jest patronem chorych, zakrystianów oraz wspólnot życia konsekrowanego.

View the embedded image gallery online at:
http://l24.lt/pl/religia/item/307331-kolejny-duchowy-most-laczacy-polske-i-litwe-dziekczynienie-za-beatyfikacje-michala-giedroycia#sigProGalleriad2d635df2e

Etykiety

Michał Giedroyć

Artykuły powiązane

Wprowadzenie relikwii bł. Michała Giedroycia do kościoła franciszkanów w Wilnie	Do Wilna przybyły relikwie bł. Michała Giedroycia
Poświęcenie ołtarza i uroczyste wprowadzenie relikwii bł. Michała Giedroycia	W Widzieniszkach – uroczystości dziękczynne za beatyfikację bł. Michała Giedroycia

Dodaj komentarz

JComments

Powrót na górę