Elżbieta Catez urodziła się 18 lipca 1880 r. w Avor niedaleko Bourges (Francja). Jej rodzicami byli Franciszek Józef Catez i Maria Rolland. W wieku 7 lat straciła ojca. W wieku 14 lat złożyła w sercu śluby czystości i postanowiła wstąpić do Karmelu. Jednak nie mówiła tego swojej matce przez kilka lat. Kiedy to wreszcie nastąpiło, matka ograniczyła jej chodzenie do kościoła. Mimo to Elżbieta doznawała nadal w 1899 łask mistycznych. W końcu jej matka uległa i wyraziła zgodę na jej wstąpienie do zakonu po ukończeniu 21 lat. W 1901 r. Elżbieta Catez wstąpiła do klasztoru karmelitanek bosych w Dijon. Dwa lata później (1903) złożyła śluby zakonne. W 1906 zachorowała na chorobę Addisona. 30 października położyła się do łóżka, z którego już nie wstała. 8 listopada wypowiedziała ostatnie słowa, jakie zdołano zrozumieć: Idę do Światła, do Miłości, do Życia. O szóstej rano zmarła w opinii świętości. Miała 26 lat.
Beatyfikował ją papież Jan Paweł II 25 listopada 1984. 3 marca 2016 papież Franciszek uznał cud za wstawiennictwem bł. Elżbiety od Trójcy Przenajświętszej[1]. W poczet świętych Kościoła katolickiego została włączona 16 października 2016.
Życie Elżbiety znamy dość szczegółowo dzięki zapiskom jej przeoryszy, matki Germaine, oraz karmelity o. Konrada Meestera, a przede wszystkim dzięki jej obfitym pismom (ponad 300 listów i książki są dostępne także na polskim rynku wydawniczym).
Zostawiła też po sobie wiele modlitw. Jedna z nich, uważana za jej modlitewny testament, zaczyna się tak: "Uwielbiam Cię, mój Boże, Trójco Przenajświętsza! Dopomóż mi zupełnie zapomnieć o sobie, abym nieporuszona i uspokojona, mogła zamieszkać w Tobie tak, jakby moja dusza znajdowała się już w wieczności. Oby już nic nie zdołało zamącić mego pokoju ani wyprowadzić mnie z Ciebie, o mój Ty Niezmienny, lecz niech każda minuta coraz głębiej zanurza mnie w Twoją Tajemnicę. Napełnij pokojem moją duszę, uczyń w niej swoje niebo, swoje ulubione mieszkanie i miejsce swego odpoczynku. Obym nigdy nie zostawiała Ciebie samego, lecz była tam zawsze cała, cała czuwająca z wiarą, cała pogrążona w adoracji i cała zdana na Twoje stwórcze działanie".
Na podst. brewiarz.pl, pl.wikipedia.org
