Proces beatyfikacyjny ks. Piotra Skargi na etapie diecezjalnym rozpoczął się 8 grudnia 2014 roku. Zgromadzony materiał dowodowy liczy blisko półtora tysiąca stron. Tworzą go: relacja komisji historycznej, opinie cenzorów teologów i zeznania przesłuchanych w tym czasie ponad 30 świadków.

– Z materiału dowodowego jawi się postać ks. Piotra Skargi jako człowieka świętego, żyjącego blisko Pana Boga, zwłaszcza Najświętszej Eucharystii, gorliwego kaznodziei przepowiadającego bez kompromisów Słowo Boże, nie zawsze pozytywnie odbieranego, bo Ewangelia nie jest łatwa – podkreśla ks. dr Andrzej Scąber, delegat metropolity krakowskiego na etapie diecezjalnym procesu beatyfikacyjnego ks. Piotra Skargi. – Ten Sługa Boży jawi się też jako asceta, który mimo wielkiej pozycji społecznej, jaką miał na dworze królewskim, żył bardzo skromnie, poddając się wielorakim umartwieniom i zachowując ściśle regułę zakonną – zaznacza ks. dr Scąber.

Ksiądz Piotr Skarga żył w latach 1536-1612. Był gorliwym kapłanem, jezuitą, wybitnym kaznodzieją na dworze Zygmunta III Wazy, wielkim patriotą. Był wybitnym mówcą, polemistą, teologiem, działaczem kontrreformacyjnym, pisarzem, myślicielem, społecznikiem, dobroczyńcą. Wypowiadał się też w sprawach polityki.

Ks. Piotr Skarga jest związany z Wilnem, gdzie przebywał od 1573 do 1582 roku. Był pierwszym rektorem Akademii Wileńskiej (obecnego Uniwersytetu Wileńskiego). Gościł w tym mieście później kilkakrotnie, jako kaznodzieja królewski. To w Wilnie po raz pierwszy zostały wydane słynne jego „Żywoty Świętych” w 1579 r.

Na podst. naszdziennik.pl, inf. wł.