Święto Ofiarowania Pańskiego obchodzone jest czterdzieści dni od Bożego Narodzenia. 2 lutego w kościołach święci się gromnice i odbywają się procesje ze świecami. Tego dnia kończy się okres śpiewania kolęd, trzymania żłóbków i choinek.

Święto Matki Boskiej Gromnicznej to jedno z najstarszych świąt w chrześcijaństwie. W Jerozolimie Ofiarowanie Pańskie obchodzono już w IV wieku. Upamiętniało ono ofiarowanie przez Maryję i Józefa swojego pierworodnego Syna, Jezusa, Bogu w świątyni jerozolimskiej.

Opis tej uroczystości znajdziemy w Ewangelii według Św. Łukasza. Każdy pierworodny chłopiec musiał być ofiarowany w świątyni Bogu. Akt ten stanowił symboliczny gest poświęcenia Najwyższemu tego, co dla rodziców stanowiło największą wartość. Moment ten kończył także tzw. „wywód" czyli obrzęd, który stanowił koniec odosobnienia społecznego kobiety po porodzie.

Z dawien dawna ludzie wierzyli, że gromnice mają niezwykłą moc. Zapalano je w trudnych życiowych chwilach, a także podczas burz. Uważano, że gromnica zapalona na łożu śmierci, miała powodować lekką i spokojną śmierć.